De stad waarin mensen leven van bomen die uit het water groeien

Na het lezen van de kop en het herkennen van de iconische smalle huizen van Amsterdam, zal de sceptische lezer zeker besluiten dat de auteur zijn eigen hallucinaties op dit bericht baseerde, nadat hij eerder een van de coffeeshops had bezocht en ging zitten met een notitieblok op de smalle gracht, als een taille, van de Wallen.

Met het oog op de halo van legaal toegankelijke vleselijke genoegens gecreëerd rond de stad en het beslaan van bewustzijn met de gaven van de natuur, trekt het rijke architecturale en culturele erfgoed terug naar de achtergrond, zo niet naar de achtergrond. Overwoekerd met parasieten van heersende stereotypen, draagt Amsterdam trots een banner van denkbeeldige permissiviteit, goed verzorgde tolerantie en openheid voor immigranten die in een mand met tulpen tussen de gammele "dansende" koopmanshuizen zitten.

Als je een blauwe pil neemt, sluit je het browsertabblad en het verhaal eindigt. Je wordt wakker in pyjama met olifanten in je bed en gelooft dat het een droom was. Als je een rode pil neemt, ga je met mij onder een kat naar de stad van wonderen. Ik zal je vertellen waarom mensen in bomen leven en waarom Amsterdam een van de beste Europese steden is voor een weekendje weg of voor een wandeling tijdens een lang dok.

Het KLM Boeing-bord breekt door een bewolkte sluier die zo dik is als een schuim van een cappuccino van goede kwaliteit en dringt door de motregen en komt Schiphol binnen. Jij, voorzien van een koele lentebries en een hoge luchtvochtigheid vanuit de grachten van het Nederlandse Venetië, trek je sjaal aan en til je kraag op. Na slechts een half uur gooit de elektrische trein je naar het plein bij het centraal station, en je neemt een krachtige en zelfverzekerde stap, draait je constant om en springt weg van de signalerende fietsers, je gaat langs de Damrak-straat naar het hart van de hoofdstad van Nederland.

Wandelend langs de hoefijzervormige dijken die het plan van het historische centrum van de grachten doorsnijden, raak je snel gewend aan de karakteristieke, zoete bedwelmende geur, die herinneringen oproept aan een zorgeloze jeugd en een vakantie met mijn grootmoeder in het dorp, toen pogingen om een bundel oudbakken rauw stro met versleten sokken te verbranden nog steeds slaagden. En het is moeilijk om je ervoor te verbergen - na een minuut of twee zal een lawaaierig gezelschap langskomen of een speelse wind weer een deel van schaamte en walging (of vice versa, plezier - er zijn kenners) naar je reukreceptoren gooien.

Om niet in het kanaal te verdrinken onder het gewicht van plaatjes met ketelplaten, kunnen we onze ogen beter richten op smalle, laagbouw huizen die voorover leunen en al hun kracht gebruiken om zich niet onder hun eigen gewicht te vormen. Ze ondersteunen elkaar, alsof ze behoorlijk dronken zijn en koste wat kost bij een wijnglas proberen te blijven staan, ze zijn een symbool van Amsterdam en zitten vol met gevels en parallellogrammen van ramen van toeristische ansichtkaarten.

Drie of vier eeuwen geleden droeg Amsterdam de status van de handelshoofdstad van Europa, zo niet de hele wereld. Vervolgens groeiden handelaren als paddestoelen na de regen op moerassige Nederlandse bodem, waar winkels op de begane grond waren, en magazijnen erboven, om op een of andere manier schade aan goederen door mogelijke overstromingen te minimaliseren. Kooplieden wisten zoals gewoonlijk altijd hoe ze geld moesten tellen, doorzochten alle mogelijke mazen in de wet, verborgen echte inkomsten voor de schatkist en hadden geen haast om de belastingen volledig te betalen. Daarom, na de plicht voor de breedte van de gevel van het gebouw te hebben geleerd, legden ze in het project een minimaal smal en langwerpig gebouw - de breedte van het smalste gebouw in de stad is nauwelijks meer dan twee meter. Hier lijkt de studio in de meest muffe slaapzak aan de rand op koninklijke herenhuizen!

De reliëfelementen hebben de constructie aanzienlijk aangepast - vergelijkbaar met Venetië, werd de fundering van Amsterdamse huizen ondersteund door houten palen, die de afgelopen eeuwen behoorlijk waren vervallen. Met de ontwikkeling van technologie werden stapels na een paar eeuwen gedeeltelijk vervangen door beton en begonnen dieper de grond in te rijden, waarbij een laag klei en veen werd omzeild, die de lokale architectuur nog steeds niet van de onvermijdelijke verzakking redde. Het lijkt erop dat zodra een huis meer dan normaal instort of buigt in de richting van het kanaal, de rest van het eerlijke bedrijf zal vallen, als een reeks dominostenen die achter elkaar zijn opgesteld.

Met de lichte hand van Erasmus van Rotterdam, een prominente denker, wetenschapper en schrijver van zijn tijd, kreeg Amsterdam een poëtisch elfenbeeld van de stad, waar 'mensen leven van bomen die uit het water groeien'. En de verbeelding, met zulke verleidelijke woorden, is al begonnen met het schilderen van afbeeldingen van onderscheidende stammen die hun hutten weven op de kronen van mangroven ergens in de afgelegen en onontgonnen hoeken van het Amazone-oerwoud. Gewoon stapels, geen romantiek en avontuurlijk avontuur.

Het getrainde oog van de landmeter en zonder instrumenten zal zowel een lichte obstructie van de gevels als balken met haken detecteren, die nog steeds onder het dak uitsteken en worden gebruikt voor het beoogde doel. Extra grote ladingen moesten uitsluitend via ramen naar de bovenste opslagvloeren worden getild en om de luiken na elke goederenontvangst niet te repareren en geen gebroken ramen in te brengen, was de gevel iets naar voren gekanteld. Het is nog steeds moeilijk om je om te draaien op de smalle trappen van huizen. En de gastvrouw besloot om de bank of de keuken in pre-Yekee tijden te vervangen - wees vriendelijk, open de ramen wijd open en bel een team.

Het imago van de handelskapitaal trok migrantenstromen naar Amsterdam, en tot nu toe zijn de Nederlanders eerder neerbuigend geweest voor degenen die komen voor een beter leven. Hier is het gemakkelijk voor een kassier in een winkel om geen woord Nederlands te kennen, nadat hij drie of vijf jaar niet in de stad heeft gewoond. En in situaties waarin een Russische medelevende dame in haar hart zou schreeuwen: "Kom hier!" Wanneer de Fransman geen wenkbrauw leidt en doet alsof ze geen woord begrijpt, zal ze haar beleefde "s'il vous plaît, je vous en prie voortzetten ... ", zal de Nederlander kalm in het Engels reageren met een geverifieerde perfecte uitspraak.

Er zijn plaatsen voor shopaholics in Amsterdam om hun eerlijk verdiende euro's achter te laten - vanaf de Dam vertakken verschillende handelsslagaders zich in verschillende richtingen, met gemengde kleding, woninginrichting en allerlei dingen, uit de overvloed waarvan je je misschien duizelig voelt voor elke smaak en dikte van de portemonnee. Weet het gewoon - neem koffiepauzes, snoepjes, churros of falafel, blijf bij het volgende venster of haal stelletjes op een heldere dag op tramroutes inactief en ontspannen in.

Ongeveer 9 jaar geleden, toen ik nog steeds niet echt aan reizen had gedacht, en nog meer aan bloggen over reizen, en na mijn afstuderen aan de universiteit vertrok ik bijna onmiddellijk voor een eenjarige stage in Noorwegen, alleen primitieve ideeën over dit of dat land hingen in mijn jonge hoofd, gebaseerd op boeken, televisieprogramma's en zeldzame artikelen van het world wide web. Het gebeurde zo dat de route van de eerste Europese reis in de hoofdstad van Nederland ontstond. Sinds die tijd, nadat ik vervolgens Amsterdam op een bewolkte januari-dag opnieuw heb bezocht, heb ik een langetermijnplan gemaakt om terug te keren naar aangenamer weer.

Hoewel Amsterdam zijn charme niet verliest in het schemerige licht van het laagseizoen, maar op een zonnige dag bloeit het met een helder boeket tulpen, waarnaar toeristen uit heel Europa en de wereld zwermen. KLM biedt nu vaak tickets in heel Europa tegen redelijke prijzen, waarbij Amsterdam als tussenpunt van uw route zal dienen. Een paar uur op Schiphol gemakkelijk stoelen, met minimale inspanning en kosten, veranderen in een beïnvloedbare stadswandeling.

Weer samengevat? De camera van de smartphone zit vol met foto's van bruggen, grachten en peperkoek koopmanshuizen, maar wilt u een beetje hoge kunst toevoegen aan de wandeling? Musea op het plein rond letters die nooit last hebben van aanvallen van eenzaamheid Ik amsterdam voldoen aan de meest veeleisende estheet - voor Rembrandt en Vermeer gaan we naar het Rijksmuseum, voor hedendaagse kunst - naar Stedelijk; Van Gogh-fans in de buurt kunnen de grootste verzameling werken van de schilder ter wereld bekijken. Onmiddellijk Moco - met een tentoonstelling van werken van de Engelse straatkunstmeester Banksy en pop-artlegende Roy Lichtenstein.

Anderhalve maand zal voorbijgaan - en het gekletter van wielen van koffers door de geplaveide straten van Amsterdam zal vele malen intenser worden. Het bloeiseizoen van tulpen en de opening van het koninklijke park Keukenhof veroorzaken traditioneel ongezonde opwinding en trekken hordes Japanners met spreidende statieven en macrolenzen naar elk bloembed.

Inwoners van de stad zijn niet erg bezorgd over de branding van hun ijzeren paarden, wegen het wiel niet met fietscomputers, zoeken niet naar de beste remmen en een lichtgewicht frame. Een fiets is voor hen gewoon een vervoermiddel, dat bovendien gemakkelijk kan worden gestolen terwijl ze het volgende kwartaalrapport in de muren van hun eigen kantoor schrijven. En alleen de meest creatieve pakken de felle kleur van de verf op, bevestigen manden en andere handige kleine stokjes en parkeren hun muilezel op de reling van de bruggen, zijn trots op hun plek en verzamelen likes op de Instagrams van de stad.

Oh, Amsterdam! In de koude winter snijden dappere mannen door je bevroren grachten op schaatsen, en plezierboten en catamarans reizen met toeristen in het late voorjaar en de zomer, terwijl de lokale bevolking hun boten afdekt en picknicken, imposant en rustig langs de waterwegen van de oude stad. rammelende rammelende bril met Amstel.

Er was geen spoor van de ochtendmist en regen - dichter bij de schemering begon de stad te zingen en riep om een vertraagde lente en de zon, die was verdwenen voor dringende zaken.

"Wat een vervelen! Hij beloofde een stad van wonderen, maar uiteindelijk, wat? Je hebt deze huizen ooit gezien, en dat is genoeg!" Maar nee, ze zinken weg in de ziel en het geheugen, en er is een verlangen om een maand in het Nederlands te leven. Fiets 's ochtends naar de dichtstbijzijnde boerenmarkt en vul de mand met de meest verse kaas, graanbrood en groenten.

Nadat je je fiets aan de reling van de brug hebt vastgehaakt, ga je de smalle trap naar huis op en verschuil je je niet achter de dove gordijnen voor toeristen die langs de grachten rennen.

Niet heel Amsterdam is echter zo peperkoek - voor moderne architectuur is het de moeite waard om naar de buitenwijken te gaan waar de benen van een gemiddelde toerist niet bereiken. Immers, de overvloed aan musea, bars, coffeeshops en winkels op de eerste verdiepingen van historische gebouwen houdt ze elke dag gevangen in de oude stad.