18e eeuwse verlaten kerk

In 1929 begon een grootschalig bedrijf te vechten tegen religieuze organisaties in de USSR, wat leidde tot de massale sluiting, vernietiging en herprofilering van religieuze gebouwen die volgens de lokale uitvoerende comités geen historische waarde hadden. De kerk van de aankondiging van de Heilige Maagd Maria in de regio Tver was geen uitzondering. Kort na de goedkeuring door de Commissie voor religieuze zaken van de vereenvoudigde procedure voor het sluiten van religieuze gebouwen, stopte de kerk van de aankondiging met haar activiteiten en herhaalde het lot van de meeste kerken van die tijd.

Het begin en het einde van deze kerk was vrij gewoon. Na voldoende geld te hebben verzameld van lokale parochianen, hield de houten kerk die op deze site staat, zoals in computerspellen, tegen 1776 vast aan de bakstenen. Maar dit is verre van de definitieve renovatie van de tempel. Tussen 1781 en 1803 werd de aangrenzende houten kerk van Sergei Radonezh blijkbaar ontmanteld en toegevoegd als een nieuwe kapel aan de Aankondigingskerk. Ook in deze periode verscheen een klokkentoren. In 1804 werd in de refter een andere eetzaal ingericht - de profeet Elia. Tot de volgende, de laatste verandering in het architectonische uiterlijk van de kerk, zal meer dan 70 jaar voorbijgaan.

De kapel is een extra altaar met alle attributen die nodig zijn voor de liturgie (de belangrijkste christelijke eredienst), inclusief het altaar en de troon. Een kapel wordt opgezet zodat op een dag een extra liturgie kan worden gehouden, omdat volgens de canons van de orthodoxe kerk slechts één aanbidding op de troon per dag kan worden uitgevoerd (een vierhoekige tafel in het midden van het altaar). Dienovereenkomstig, als de kerk verschillende grenzen heeft met haar tronen, dan kunnen er verschillende liturgieën zijn.

In 1881 begon een grootschalige reconstructie, die ongeveer 10 jaar duurde, en werd ontworpen door de architect Karl Ivanovich Gelbig, die weinig overliet aan de oorspronkelijke kerk.

Deze witte bakstenen achthoek is wat overblijft van de oorspronkelijke kerk van 1776. Foto genomen vanaf de blog van Denis Spirin

Een paar woorden over de architect ¹. Karl Ivanovich werd opgeleid in St. Petersburg en werd uitgezonden om in Tver te dienen. Hij maakte deel uit van de commissie voor de transformatie van gevangenissen in de provincie Tver en voerde er engineering- en constructiewerkzaamheden uit. Naast gevangenissen, K.I. Gelbig was ook bezig met kerkarchitectuur; volgens zijn projecten werd er meer dan één tempel gebouwd in de provincie Tver. Hij bereikte de rang van provinciale architect van de bouwafdeling van de provinciale regering van Tver in 1887.

De kerk groeide in drie richtingen, de klokkentoren en de refter werden volledig herbouwd en naar het eindresultaat werden wijzigingen aangebracht in het plan voor de herstructurering van de kerk.

Wederopbouwproject van de kerk van de aankondiging. 1880

De klokkentoren werd bijvoorbeeld een paar meter naar het westen verplaatst, waardoor de refter aanzienlijk toenam. De buitendecoratie werd vereenvoudigd, vooral tijdens de bouw van een nieuwe klokkentoren in de jaren 1890-91.

Misschien zijn wijzigingen in het project aangebracht door de diocesane ingenieur V.I. Kuzmin, die in de latere stadia de voortgang van de reconstructie zag.

Maar het meest interessante was niet buiten, hoewel de kerk een rijke bouwgeschiedenis heeft, maar binnen. Het gehele plafond en de muren werden geverfd met heldere lijm, meestal gebaseerd op gravures door de Duitse romantische schilder Julius Schnorr von Karolsfeld.

Links van de boog ziet u een schilderij over de gravure van Karolsfeld - "Preek op de berg"

In het bewaard gebleven oorspronkelijke deel van de kerk kan men nog steeds een eerder schilderij overwegen, vermoedelijk gemaakt in het midden van de 19e eeuw. Maar het werd gedeeltelijk bijgewerkt na de reconstructie.

Hieronder zie je de afbeelding van het Laatste Oordeel op de muur van de quad

In 1883 werd geschilderd in de gangpaden van de tempel, en in 1893 in de refter en het altaar - door de handelaar van de Krasnokholmsk-schilder Alexei Emelyanovich Suvorov.

Schilderij van Alexei Emelyanovich Suvorov. Boven is de Pinksterdag, rechts is het nieuwe Jeruzalem en beneden is de verwijdering van het zevende zegel.

Gravures van Julius Schnorr von Carolsfeld. Van links naar rechts - "Pinksterdag", "Nieuw Jeruzalem", "Het zevende zegel verwijderen"

Ten minste nog een schilder, Alexander Alekseevich Barkhatov, die in deze kerk in 1877 werkte, is ook bekend, hij werd aangenomen door parochianen Yakov Ivanovich Pershin en Ivan Nilovich Serov. Of zijn werk bewaard is gebleven of niet, het is niet duidelijk, maar het is duidelijk dat de schilderijen die tot op de dag van vandaag zijn bewaard, niet het werk van een meester zijn.

Muurschildering verenigd door het thema "geboden van gelukzaligheid"

Tegelijkertijd zien ze er, ondanks kleine verschillen in de techniek van het schrijven van fresco's door verschillende auteurs, nog steeds kleurrijk uit en harmoniëren ze met elkaar.

Gezien het feit dat de tempel meer dan 80 jaar verlaten is, is een dergelijk behoud van de plafondschildering behoorlijk verrassend en maakt deze kerk niet zo banaal.

¹ Alle bronnen die ik in deze kerk heb gevonden, duiden op andere initialen van de architect (K.K.), maar ze konden geen informatie vinden over zo'n persoon, maar er was een persoon met de initialen van K.I. bovendien de architect die werkte in de regio Tver en precies in deze jaren, dus ik geloof dat het de persoon met de naam Karl Ivanovich is die de auteur is van het project voor de wederopbouw van de kerk.