Riddle of the Fuente Magna bowl: hoe het cultusvaartuig van de Sumeriërs in de Boliviaanse Andes viel

Er zijn veel artefacten op onze planeet, waarvan het bestaan ​​moeilijk te verklaren is, gebaseerd op officiële historische wetenschap. Een van deze ongewone vondsten was de keramische kom van Fuente Magna - de grote kom.

Een kom met een diameter van ongeveer 1 meter werd in de jaren 50 van de vorige eeuw in de buurt van de oude stad Tiwanaku in Bolivia gevonden door een lokale boer. Omdat hij geen professionele archeoloog of historicus was, wekte het struikgewas met teksten en tekeningen zijn speciale interesse niet op en werd het door hem gebruikt voor huishoudelijke behoeften. Een uniek artefact zou nog steeds kunnen dienen als een container voor het voeden van huisdieren, als het niet was gezien door de Boliviaanse archeoloog Max Portugese Zamora. Hij kocht de beker, die inscripties in een onbekende taal bevatte, en gaf hem de naam Fuente Magna.

De keramische kom binnen en buiten is bedekt met verschillende tekeningen en tekst in twee talen die lijken op spijkerschrift. De onderzoeker probeerde de inscripties te lezen, maar kon niets begrijpen, en toen de vondst in handen van de gemeentelijke autoriteiten viel, werd het als nep beschouwd en naar een magazijn gestuurd.

Het verhaal van de Fuente Magna-kom werd voortgezet nadat Boliviaanse onderzoekers Bernardo Biadis Yakovazzo en Freddy Arce er in het begin van de jaren 2000 de aandacht op vestigden. Het bleek dat een van de talen waarin de inscripties op de schaal werden gemaakt, dicht bij het spijkerschrift van de Sumeriërs ligt, een oude beschaving van het Midden-Oosten. Dr. Clyde A. Winters, een specialist in Sumerisch spijkerschrift, was in staat een tekst te vertalen die de Sumerische godin Ni-Ash vermeldt en suggereerde dat de beker zelf waarschijnlijk een cultusvaartuig is. Hij kon de inscripties niet vertalen in de tweede taal.

Maar een aantal experts staat sceptisch tegenover de versie van de Sumerische brief op de schaal in de Boliviaanse Andes. Onderzoekers boden geen gemotiveerde versies van hoe een keramisch schip met sporen van de Sumerische beschaving van het Midden-Oosten in Zuid-Amerika zou kunnen zijn. De bloeitijd van de Sumerische beschaving was in het midden van het 3e millennium voor Christus, en in het 2e millennium waren de Sumeriërs al onderworpen en geassimileerd door naburige volkeren. Als de Sumeriërs contacten hadden met de Amerikaanse beschavingen, moesten ze een lange weg door de Atlantische Oceaan en de Andes overwinnen, wat praktisch onmogelijk was te doen met het niveau van ontwikkeling van de navigatie dat op dat moment bestond.

Naast de mysterieuze kom, in de buurt van Tiwanaku, werd de Monolith van Pocotia gevonden. Hij werd ontdekt door een archeologische expeditie in 2002, en met de beker is hij verenigd door het feit dat deze ook inscripties bevat die zijn gemaakt door Sumerisch spijkerschrift. Er is geen twijfel over de authenticiteit van de monoliet. Het decoderen van de inscripties op de Monolith van Pocotia getuigt ook van zijn cultusmissie.

Momenteel worden de kom Fuente Magna en Monolith Pocotia bewaard in het Goudmuseum in de Boliviaanse hoofdstad La Paz.