Berlijnse gouden hoed: oude kalender of hoofdtooi van een tovenaar uit de bronstijd

Van alle tentoonstellingen van het Museum van de prehistorie en de vroege geschiedenis in Berlijn is dit oude artefact misschien wel het meest mysterieuze. Het is volkomen onduidelijk waar hij is gevonden, zijn exacte bestemming is niet volledig vastgesteld, er zijn slechts een paar basisversies en de omstandigheden van zijn verschijning in het museum zijn gehuld in mysterie.

De Berlin Golden Hat is een 75 centimeter kegelvormig object, met marges, als een hoed, bedekt met goud. Op de velden van de hoed en op de kegel bevindt zich een ornament in de vorm van cirkels, ringen en stippen. Wetenschappers schrijven dit artefact toe aan de Urnopol-cultuur van de bronstijd. Het is merkwaardig dat er nog 3 soortgelijke hoeden werden gevonden, die allemaal uit de periode 1400 - 800 jaar stammen. BC.

Maar als de rest van de hoeden in het zuiden van Duitsland en in Frankrijk werd gevonden, is er niets bekend over de oorsprong van de gouden hoed van Berlijn. Er zijn geen begeleidende documenten die aangeven waar het werd gevonden of gekocht, wat hoogstwaarschijnlijk aangeeft dat de hoed op de zwarte markt van oude waarden is gekocht. Hoe het ook zij, deze tentoonstelling is van bijzondere waarde en wordt tentoongesteld in een aparte hal van het Museum van de prehistorie en de vroege geschiedenis.

Aanvankelijk werd aangenomen dat deze hoeden werden gebruikt bij religieuze evenementen. Maar toen suggereerden wetenschappers dat dit een soort oude kalender kon zijn, en de cijfers op de hoed dateerden uit de zonne- en maancycli, die belangrijk waren voor het uitvoeren van veldwerk. De hoeden waren waarschijnlijk van mensen die een belangrijke rol in de samenleving speelden, misschien waren dit mensen die rituele riten uitvoerden.

De overige 3 hoeden hebben ook een vergelijkbaar ornament en hebben hoogstwaarschijnlijk een vergelijkbare functie vervuld. Maar waarom hadden de oude inwoners van Europa een astronomische kalender op een gouden hoed moeten zetten, toen het mogelijk was om deze gegevens op een veel eenvoudiger manier te repareren, weten wetenschappers nog niet.