29 feiten over Guyana

1. Guyana en Suriname - dit is niet in Afrika (in Afrika - Guinee en Kameroen is het gemakkelijk te verwarren). Guyana is de naam van een uitgestrekt gebied aan de noordoostkust van Zuid-Amerika (niet-Latijns!).

Op de foto: Ile du Salou - eilanden ten noorden van de kust van Guyana.

2. In het koloniale tijdperk werd Guyana in drie delen verdeeld door de metropolen: Brits Guyana (nu Guyana), Nederlands Guyana (Suriname) en Frans Guyana. U kunt ook de aandacht vestigen op de "Spaanse Guyana" - de oostelijke regio's van Venezuela, waar de stad Ciudad Guayana en de rivier de Orinoco, evenals de "Portugese Guyana" in het noorden van Brazilië.

Op de foto: Monument voor Felix Eboue - de eerste zwarte koloniale beheerder - op het centrale plein van Cayenne. Hij regeerde grotendeels in Frans Afrika, maar oorspronkelijk vanuit deze plaatsen.

3. Formeel is Frans-Guyana het overzeese departement van Frankrijk.

Tegelijkertijd werkt het Schengenvisum daar niet, burgers van de Russische Federatie moeten een afzonderlijk "Guyana" visum bij het Franse consulaat verkrijgen. Voor inwoners van EU-landen, visumvrije toegang.

Op de foto: Cayenne Airport.

4. De officiële naam van het land is "Guyana" zonder "Frans". Lokale bevolking zegt: "We hebben in Frankrijk ...". (Bijvoorbeeld: "In Suriname is alles veel goedkoper dan het onze in Frankrijk.").

Op de foto: grenspost in Saint-Laurent-du-Maroni (grens met Suriname).

5. Om een visum en binnenkomst te verkrijgen, moet een vaccinatiebewijs tegen gele koorts worden overgelegd.

Bij aankomst in Cayenne controleert niemand echter de vlucht vanuit Parijs, niemand vraagt om certificaten (en zelfs paspoorten). Je kunt vanuit Parijs naar Cayenne vliegen met een dagelijkse (zo lijkt het) Air France-vlucht. Vlucht - ongeveer 8 uur. Het ongemakkelijke is dat de vlucht wordt uitgevoerd vanuit Orly en niet vanuit de FGD.

6. In het land is de munteenheid de euro, kentekenplaten voor Franse auto's, de politie en de hele administratie. Maar alle mensen zijn zwart.

OK, niet allemaal ... de meeste.

Op de foto: de lokale meerderheid.

7. In Frans Guyana is er niets interessants behalve de oerwoud-wilde jungle en de Kourou Cosmodrome.

8. Er is ook geen zee in Frans Guyana, dat wil zeggen, er is een zee ... Maar stranden, zonnebadende loafers en bronzen lichamen in de golven van de tropische Atlantische Oceaan - dit wordt niet eens genoemd.

9. Blijkbaar is het hele punt dat het water langs de hele kust saai bruin is van de overheersende bauxiet-kleigrond. Bovendien dragen de rivieren nog steeds klei en slib.

Op de foto: een brug over een rivier ergens in het midden van het land. De kleur van water is duidelijk zichtbaar. Ze is zo overal.

10. Zoals de plaatselijke kapitein mij vertelde: "Het dichtstbijzijnde blauwe water en de stranden liggen bij Trinidad en Tobago." Ik bevestig - op Trini is het water helder en blauw!

11. Maar in Guyana is de temperatuur altijd van 25 tot 30 ... Waar en luchtvochtigheid - 100%. Een shirt gedrenkt in de regen gedroogd gedurende 2 dagen ... en droogde niet! Ja. Nu is er het regenseizoen. Maar het "regenseizoen" - dit betekent niet dat het constant regent! Vaker wel dan niet, zal tropische regen door en opnieuw, de zon worden geveegd.

Op sommige dagen beginnen de douches plotseling te scheiden, nou, elk half uur wordt het gedurende 5 minuten bewaterd. Maar soms blijft het lang hangen ... een halve dag.

Op de foto: zo kijkt Cayenne 's nachts vanaf het balkon van het hotel. Dit is het centrum van de stad !!

12. Guyana is het duurste land op het continent. Prijzen voor alles in Frankrijk, en zelfs duurder. Bovendien is de kwaliteit van (tenminste diensten) veel lager.

13. Booking.com vindt geen hotels in Guyana. Expedia vindt er 2 in de hoofdstad (Cayenne) en drie (zo lijkt het) in Kourou. In feite zijn er nog een paar hotels in het land.

Op de foto: de centrale straat van Cayenne vanaf hetzelfde balkon, maar in de middag.

14. Zoals ze op Amerikaanse sites zeggen, als je geen Frans kent, heb je niets te doen in Guyana. Het is waar: bijna niemand spreekt Engels. De kust van het land spreekt strikt Frans. Engelse sprekers zijn uiterst zeldzaam. Hoe verder naar het zuiden en westen, hoe meer mensen overstappen op Taki. U kunt mensen ontmoeten die Spaans en Portugees spreken (in de buurt van Venezuela en Brazilië).

Volgens officiële informatie is Taki zo'n neger-Engels. Dat wil zeggen, een dialect van zwarte slaven gebaseerd op Engels gemengd met Nederlands. Ik kon geen Engels of Nederlands horen in Taki. Op het gehoor - zoals Swahili.

15. Een keer per jaar vindt het hoofdevenement plaats in Guyana - het carnaval. Ik had het geluk er op te kunnen staan (ik heb zelfs al een paar foto's als zaadje gepost). Maar een gedetailleerd verhaal en fotoreportage komen later.

Op de foto: Carnaval in de straat van Cayenne.

16. De bevolking is in principe vriendelijk en veilig. Maar het is categorisch afgeraden om een auto zonder toezicht in de stad achter te laten.

Op de foto: "veerman" die grensovertreders overschrijdt in Suriname. Op de achtergrond zijn voertuigen die voor het plaatselijke politiebureau stonden geparkeerd duidelijk zichtbaar. Het is niet veilig om ze ergens anders achter te laten.

17. De wegen in Guyana zijn uitstekend. Bijna overal. Je begrijpt dit vooral goed als je Suriname binnenkomt.

Op de foto: let op de kleur van de stoeprand! Het land hier is bijna overal. Thierre Rouge - puur bauxiet, volgens mij.

18. Op de wegen zijn politieagenten met radars. Maar vooral ongebreidelde douane (drugs zoeken waarschijnlijk uit Colombia). Ik heb minder dan 1000 km gereden, maar ze hebben me 2 keer gestopt en mijn bagage gecontroleerd.

De tweede keer reed ik net met een taxi naar het vliegveld, de taxi stopte op de weg 3 km naar het vliegveld, de douanebeambten gooiden de netjes ingepakte tassen grondig weg en vroegen zelfs om in een glas te plassen voor cocaïnetest.

Over het algemeen is de politie serieus ... Europees in de praktijk.

19. Maar de levensstijl is helemaal niet Europees. Van 12 tot 4 dagen - siësta, niets werkt. Als het 'werkt', is het ook traag en dom.

Van de Guyanese behendigheid, snelheid en verlangen om iets te doen verwachten is utopie.

20. Toerisme is niet ontwikkeld. Weinig restaurants, hotels en ettrekshnov.

Reisbureaus bieden een excursie naar de cosmodrome, een reis naar de eilanden Ильle-du-Salute (er was eerder een gevangenis), varen langs de grachten ... Nou, nog een paar reservaten. Dat is alles!

Op de foto: toeristen bezoeken een boom met nesten van wevers van een boot in de grachten van het Kaw-Roura-reservaat.

21. Alleen gedurfde extreme sporters gaan naar de jungle. Daar moet je meestal buiten in hangmatten slapen.

Op de foto: hangmatten op de camping in het reservaat.

22. Ik sliep op een nacht, het was ongemakkelijk. De volgende ochtend zei de lachende meester dat je in de hangmat niet diagonaal, maar diagonaal zou moeten slapen - bijna over de hangmat, armen en benen gespreid. Hmm ... waarschijnlijk.

23. Als iemand naar Guyana zou gaan, zijn het entomologen, ornithologen, zoölogen en andere nerds. Hier dieren hier - meer dan genoeg!

Op de foto: de thuiscollectie van mijn vertrouwde entomoloog Chibu - ik zal over hem en zijn vlindercollectie afzonderlijk en gedetailleerd vertellen.

24. Als de Guyanen leren dat je uit Rusland komt, begint hij meteen bewust zijn hoofd te knikken en het woord 'unie' te zeggen: de Russen bouwen al vele jaren een lanceerplatform voor de 'vakbonden' in Kura, maar ze beginnen niets - de eerste lancering was eerst gepland voor 2007 (lijkt het), dan voor 2009, dan voor april 2011, nu voor juli.

Op de foto: Kourou Cosmodrome from the sea. Er is wat wit afval zichtbaar op het lanceerplatform. Hoogstwaarschijnlijk is dit een Ariaanse raket, die de volgende dag moest lanceren ... maar niet lanceerde.

25. Vanuit Guyana kunt u gemakkelijk naar Brazilië of Suriname komen. Brazilië heeft geen visum nodig. In Suriname zullen ze het in 3 dagen voor je maken in Cayenne.

Foto: Consulaat van Suriname in Guyana. Alles is heel eenvoudig en thuis.

26. Waarom heb ik een Surinaams visum nodig, ik begreep het niet. Elke inwoner met een boot vervoert u in 10 minuten en 4 euro (of 15 SRD) naar de andere kant van de rivier de Maroni (die dient als de grens met Suriname) en zet u op elke plaats af. De politie kijkt er onverschillig naar.

Op de foto: een typische kruising van de Guiano-Surinaamse grens.

27. De hoofdstad van Guyana - Cayenne - een echt dorp. Daar is absoluut niets te doen. Zelfs in cadeauwinkels is er niets te kopen behalve vlinders in lijsten en koelkastmagneten.