Zoals Sovjet-films in het buitenland werden vertoond: buitenlandse posters van binnenlandse cinema

We weten allemaal, en sommigen herinneren zich, dat er in de Sovjettijd heel weinig westerse muziek en films op ons afkwamen. In plaats van Hollywood-kaskrakers keken burgers van de USSR naar onze Sovjet-cinema, een vriendelijke en volledig vulgaire, die in Sovjet-harten een liefde voor het thuisland, voor hun buur, voor werk en voor het gezin koesterde. Maar dit betekent niet dat niemand onze films in het buitenland heeft gezien, integendeel: veel ervan waren een echte vondst, omdat je dankzij de film de burgers van een enorm land beter kon leren kennen. Ja, tijdens de Koude Oorlog werden de inwoners van het land van de sovjets vertegenwoordigd door enkele robots gemaakt door de communistische staat, maar films vol vriendelijkheid, liefde en goede grappen lieten een compleet andere realiteit zien. Dus, "Operatie Y" en "White Desert Sun" waren niet alleen geliefd bij Sovjetburgers, ons sprookje "Morozko" of "Mrazík", en vandaag zijn ze traditioneel te zien in de Tsjechische Republiek voor Kerstmis en Nieuwjaar. En de Sovjetfilm "Kin-dza-dza!" Het werd uitgezonden in Europese landen, in Zuid- en Noord-Amerika en werd absoluut niet gezien als een satire op de moderne samenleving, maar als een prachtige sciencefictionfilm. Welnu, wat kunnen we zeggen over "Moskou gelooft niet in tranen": deze film won zelfs een Oscar en werd erkend als het beste beeld in een vreemde taal.

Maar toch, de aandacht voor de film begint met posters. Tekenen moeten namelijk mensen naar bioscopen trekken. En sommige kunstenaars blonken uit in hun werk. Kijk naar de posters die Sovjetburgers met buitenlandse films ontmoetten.