Waarom je in Rome geen water kunt kopen: drinkfonteinen waaruit zuiver water stroomt

Als plotseling in Rome dorst u begon te kwellen, haast u dan niet om water te kopen. Kolommen met stromend water, zeer schoon en geschikt om te drinken, worden overal in de stad geïnstalleerd. Sommige genieën kwamen 150 jaar geleden met hen op de proppen, en soms maken ze meer indruk op toeristen dan op de Trevi-fontein: dit is tenslotte de beste manier om bezorgdheid te tonen aan de gasten en inwoners van de stad, door constant toegang te geven tot schoon water.

In Rome zijn drinkfonteinen net zo bekend als stadsattracties. Meter gietijzeren structuren met een lang gebogen kraan zijn te vinden op vele straten en stadspleinen. Voor hun uiterlijk hebben de lokale bevolking de bijnaam fonteinen nasone, wat zich vertaalt als 'neus' of 'grote neus'. De fonteinkraan lijkt echt op een haakneus.

Water stroomt constant, maar er gaat niets verloren

Water stroomt constant en kan worden gedronken. Het lijkt erop dat voor een zorgeloze houding ten opzichte van de natuur en onredelijke verspilling van water in de eenentwintigste eeuw? In werkelijkheid gaat slechts één procent van dit water nergens heen, al het andere wordt gebruikt voor het bewateren van stadsbedden, schoonmaakbedrijven en andere niet-drinkactiviteiten.

En dit is een speciale preventie voor de watervoorziening van de stad. Dankzij de constant lopende fontein stagneert er geen water in de leidingen, wat betekent dat bacteriën zich niet vermenigvuldigen in de leidingen.

Naar de stad volgens het oude aquaduct

Het water uit de fontein is ijzig, het komt hier rechtstreeks van het meer van Bracciano, dat 32 kilometer van Rome ligt. Het aquaduct waarlangs water stroomt werd gebouwd door de oude Romeinen. In die tijd werden negen aquaducten naar de stad gebracht: ze voedden ongeveer zeshonderd stadspoelen en 39 fonteinen. En dit zijn slechts stadsgebouwen: natuurlijk stroomde water door deze structuren naar het paleis van de keizer en de villa's van de adel.

Toen Rome viel, werd de watervoorziening niet meer gebruikt, het werd al snel waardeloos. In de zeventiende eeuw besloten ze echter nog steeds om de wijsheid van de voormalige heersers nader te bekijken, de aquaducten werden hersteld. En een eeuw later verschenen er stedelijke drinkfonteinen. Hun belangrijkste doel was om schoon drinkwater te bieden aan de lokale bewoners en markten.

Toen in de jaren 1870 werden meer dan vijfduizend nazons in de stad geïnstalleerd, en vandaag werkt ongeveer de helft van hen. En in de zomerhitte helpen fonteinen de dorst perfect te lessen, die actief wordt gebruikt door lokale bewoners en toeristen.