Waarom mensen door de doolhoven liepen uit de oudheid en welke voordelen ze bieden

Als het gaat om doolhoven, stelt de naïeve leek zich iets mysterieus en donker, gevaarlijk en mysterieus voor, in de overtuiging dat iemand ze krachtig bouwt, en zijn doel is om iets waardevols te verbergen, te verwarren en niet los te laten. We herinneren ons onmiddellijk het labyrint met de Minotaurus of de film met David Bowie en zijn afdelingenkobolden. Maar het echte doolhof is helemaal niet zo! Het heeft slechts één beweging en het is onmogelijk om te verdwalen.

Waarom zijn ze nodig? Waarom hebben mensen ze sinds onheuglijke tijden gemaakt? De redenen zijn heel nieuwsgierig: de doolhoven werden gebouwd 'voor de ziel', zoals parken, kerken, magische attributen. De Scandinaviërs geloofden dat de passage van het doolhof helpt om van het probleem af te komen, geluk te krijgen of jezelf te beschermen. Voor gelovigen symboliseert het labyrint het complexe en vaak "bochtige" pad naar God. De doorgang van het doolhof is een lange wandeling in een beperkte ruimte, een middel voor meditatie en concentratie, een manier om zich te concentreren en een stap in de richting van verlichting te zetten.

De meest gecompliceerde spoorweglabyrinten werden lang voor de annalen van de geschiedenis gebruikt. De eerste afbeeldingen van de labyrinten zijn te vinden in de vorm van grotschilderingen en rotstekeningen. Afhankelijk van de vorm en het type, kunnen historici de geschatte datum van creatie bepalen.

Een van de beroemdste labyrinten is te vinden in de piramides gebouwd in Hawara tijdens de tijd van farao Amenemhet III. In het oude Griekenland was er ook een periode van het bouwen van labyrinten. In het Romeinse rijk was er een periode waarin het labyrint bestond in de vorm van een vierkant. Tegen de 9e eeuw werden de labyrinten weer rond, maar hun ketting werd langer. Het beroemdste labyrint van de middeleeuwen is geschilderd op de vloer van de kathedraal van Chartres in Frankrijk.

Er wordt aangenomen dat de doorgang van het doolhof neerkwam op een mini-bedevaart, gebeden werden uitgenodigd om op zijn knieën te kruipen. Hij werd vergeleken met zowel het pad van Christus als met de reis van een persoon door het leven: hoe het pad ook kronkelt, je komt altijd naar het centrum - je eigen dood.

Tegenwoordig lijkt de doorgang van het doolhof eerder op meditatie, maar er kan niet gezegd worden dat 'het effect gegarandeerd is'. David Gallagher, uitvoerend directeur van The Labyrinth Society, een bron die een complete database met informatie over alle labyrinten in elk land heeft samengesteld, is van mening dat transcendentale ervaringen niet voor iedereen zijn, het belangrijkste in mystieke aangelegenheden is stemming.

Overweeg enkele van de meest beroemde labyrinten die ons zijn overgelaten uit de vroegere culturen.

In Beijing (China), in de keizerlijke tuinen nabij de ruïnes van de Qing-dynastie en het paleis van 1709, is er ook een labyrint. Het gehele tuin- en paleiscomplex wordt Yuanmingyuan genoemd, of "tuinen met perfecte helderheid". Het was opgevat als een rustplaats voor de keizers van China, maar de ontmoeting tussen het Westen en het Oosten eindigde tragisch: tijdens de Tweede Opiumoorlog verwoestten de Westerse barbaren gedeeltelijk een unieke artistieke creatie. Gelukkig voor ons bleef het doolhof intact. Het is nogal ingewikkeld: er zitten doodlopende wegen en trucs in.

Ook in Schotland is er een stenen labyrint nabij het vervallen Dunour Castle, voorheen eigendom van de Kennedy-clan. Tijdens een wandeling erlangs kunt u de zee en het uitzicht op het kasteel bewonderen.

In Zuid-Afrika, in de stad Hogsback, is er een van de grootste doolhoven met een lengte van ongeveer 1,5 kilometer. Het verbergt zich in het Amatola-massief en is ideaal om te wandelen, omdat het gebied rond Hogsback bekend staat om zijn prachtige prachtige natuur. De lokale bevolking gelooft dat het hun aard was die de beroemde schrijver Tolkien inspireerde om Mirkwood te beschrijven.

In het labyrint van het beroemde Damme-klooster wordt het bos afgewisseld met stenen. Een eenzame positie creëert een speciale staat van vrede en rust.

Over de hele wereld zijn er een groot aantal doolhoven. In Rusland is bijvoorbeeld het labyrint op de Solovetsky-eilanden bekend. Ze zijn allemaal verschillend - steen en park, gemaakt voor een ander doel - religieus en onderhoudend, maar ze weerspiegelen allemaal een speciale periode in de ontwikkeling van de mensheid, die we leuk zouden zijn om beter te weten.