Zonsverduistering in Sawtooth Wilderness National Park

Tot de laatste keer wisten we niet waar we de totale zonsverduistering konden zien, we volgden de weersvoorspellingen in de buurlanden. Uiteindelijk hebben we besloten om naar Idaho te gaan, naar Sawtooth National Forest.

Veel mensen weten niet waar Idaho zelf is, niet zoals Sawtooth NF (wat ik ook niet wist tot ik op zoek ging naar een eclips van waar), dus hier is een kaart van onze reis.

Ik ben geen fan van kamperen omwille van het kamperen, maar ik ben klaar om in een tent te slapen wanneer het nodig is om de taak te voltooien. We vertrokken veel van tevoren, op vrijdag, zodat er tijd was om uit te zoeken waar we de auto moesten achterlaten. Ik maakte me zorgen dat we niet de enigen waren die zo slim waren en dat de Idaho-bossen zouden worden binnengevallen door duizenden liefhebbers van astronomie (wat volledig werd bevestigd door hotelprijzen aan de vooravond van de eclips). Maar in Sawtooth, onder de extra parkeerplaats, werden hele grote velden toegewezen, waar honderden auto's voldoende ruimte zouden hebben gehad. We stonden gemakkelijk in de buurt van een van de populairste routes van Alice Lake Loop:

Gooide rugzakken op schouders en ging naar de wildernis. Van zaterdag tot maandag liepen we 27 mijl, brachten twee nachten in een tent door en zagen natuurlijk een totale zonsverduistering. Maar zelfs zonder een eclips bleek de campagne in veel opzichten opmerkelijk.

We staken bosstromen over. Waar op stenen of stammen:

En waar je je schoenen uit moest doen en waden.

Verloor het spoor tussen de besneeuwde velden:

En ze dronken water uit vier meren:

We liepen in bergpassen:

En moerassen:

Eind augustus in Sawtooth Wilderness, is alles net ontdooid en overal om je heen waren veel bloemen, weelderig gras en snelle beekjes.

'S Ochtends moest ik jassen en hoeden aantrekken en onmiddellijk worden bedekt met honderden muggen:

Over het algemeen is deze plek een paradijs voor liefhebbers van bergmeren.

Het beroemde Alice Lake leek me zelfs niet de mooiste. Maar daar is het gemakkelijk te zien aan de bergketens waarom deze bergen Saws of the Saw werden genoemd.

Ik wist dat Idaho niet alleen een woestijn en aardappelvelden langs I-84 is:

Maar nu zag hij hoe mooi (en gratis) bossen er zijn:

Ze hebben zelfs hun eigen Aydah El Capitan (hallo Yosemite):

In Wilderness, in tegenstelling tot een nationaal park, kunnen er geen huizen en boswegen zijn. Daarom gebruiken rangers muilezels om goederen te leveren:

Ruiters moeten alles passeren. Soms is het zelfs verbazingwekkend hoe ze zich beroemd langs bergpaden kunnen verplaatsen:

In onze omzwervingen gingen we door de hele 18-mijl lus met een extra reis naar Imogene Lake.

Degenen die echt geïnteresseerd zijn in kaarten, hier begonnen we op zaterdag bij de grote rode ster, gingen met de klok mee:

Ik markeerde de plaatsen van twee nachten met kruisen (we waren bang dat alle goede plaatsen van tevoren zouden worden gepakt, maar hoewel er veel mensen in het bos waren, waren er gemakkelijke plaatsen voor een tent). De rode lijn - waar we zondag bereikten, totdat we terugkwamen. Een cirkel met een stip is de plaats waar we de eclips hebben bekeken.

Toen ik maandagochtend de tent uit leunde, was ik enigszins gealarmeerd door de geur van rook die het laagland vulde waar we heen moesten:

Geen wonder dat vreugdevuren op deze plaatsen zijn verboden. Maar het bleek dat de rook door de wind van ver werd gebracht, zoals onlangs in Seattle. Maar het belangrijkste was dat er geen wolken waren.

Rond 10:20 uur in de ochtend keek ik door een donkere bril naar de zon en zag dat een stuk ervan al was afgebeten. We hebben een goede plek gevonden om de eclips te bekijken.

Ze zeggen dat het leuker is om naar een menigte mensen te kijken, maar we keken samen met siskins en chipmunks:

Een gedeeltelijke zonsverduistering is alleen merkbaar door een donkere bril. Toen de maan de zon bijna had gesloten, nam ik door de bril slechts een smalle sikkel:

Rondom was het nog steeds licht, als een gewone dag:

Als u een 90% -ige foto van de afgeschermde zon niet door de bril maakt, krijgt u dezelfde ronde lichtgevende vlek:

Maar een totale zonsverduistering is een heel andere zaak. Heel snel - sneller dan 's avonds - wordt het schemerig, koel, een bange hond blaft ergens in de verte:

En ten slotte verschijnt gedurende 2 minuten een kroon, die u zonder bril kunt bekijken:

Ik kon mijn zeepbakje niet beter uitdoen. Maar we zagen hem. Ik neem niet aan te adviseren of het de moeite waard is om naar de wildernis te gaan omwille van een eclips, maar een eclips kan een uitstekende gelegenheid zijn om naar prachtige plekken te gaan zoals Sawtooth National Forest, waarvan ik het bestaan ​​zonder een eclips niet had geweten.