Mistvangers: water uit de lucht halen

"Fishers" - dus technici noemden hun nakomelingen. Een dergelijke noodzakelijke en toch eenvoudige uitvinding is gebaseerd op het condensatieprincipe. Mensen leenden het idee van deze installatie uit de natuur. Wetenschappers hebben gemerkt dat dennennaalden en sequoia's, groeiend in hooggelegen dorre gebieden, vocht van de omringende lucht op hun oppervlak condenseren. Druppels hangen aan de naalden en stromen vervolgens naar de grond, waardoor de droge grond wordt bevochtigd. De "mistvangers" werken op dezelfde manier. Een dun gaas verzamelt vocht, dat in speciale reservoirs stroomt die aan de basis van de structuur zijn bevestigd. Indien nodig stroomt water langs de pijpen waar de nederzettingen zich bevinden.

De technologie voor het verkrijgen van water uit mist werd ontwikkeld in de jaren 70-80 van de vorige eeuw. Maar wijdverspreid alleen in het laatste decennium. Tegenwoordig bevinden de "mistvangers" zich in veel dorre gebieden op de planeet. Ze voorzien mensen van water in de hooglanden van de Andes, in de Westelijke Sahara en in Zuid-Afrika. Een van de grootste installaties bevindt zich in Marokko. Hier, op een hoogte van 1200 meter, verzamelen de "mistvangers" ongeveer 6000 liter water per dag. Dit is voldoende om 500 mensen te voorzien die in de omliggende dorpen wonen. Maar hoe is het mogelijk om zoveel vocht uit woestijnlucht te halen? Het feit is dat deze installaties zich op het pad van beweging van vochtige oceaanlucht bevinden. Dit gebied van Marokko ligt voor de Atlantische kust. De luchtmassa's die zich boven de oceaan vormen, zijn verzadigd met vocht en vormen op het land mist, waarvan de druppels worden opgevangen door de reddingsinstallatie. De Atacama-woestijn in Chili heeft ook veel vergelijkbare apparaten. Deze plaats is de droogste op aarde, maar er wonen hier mensen. En ze hebben allemaal water nodig om te drinken, huishoudelijke behoeften en planten water geven. In de hoofdstad van Peru - de stad Lima - wordt water geleverd uit hoge bergmeren, omdat er bijna geen regen valt op dit grondgebied. Maar inwoners van de buitenwijken van de hoofdstad, wier huizen niet zijn aangesloten op het centrale watervoorzieningssysteem, ondervinden grote moeilijkheden vanwege het zeer dure geïmporteerde water. De "mistvangers" die onlangs in deze gebieden zijn gevestigd, hebben de levenskwaliteit van mensen aanzienlijk verbeterd.

De technologie blijft verbeteren, ingenieurs werken aan modellen die beter bestand zijn tegen windbelasting. En terwijl de "mistvangers" druppel voor druppel kostbaar vocht verzamelen, zal het leven van mensen in deze woestijngebieden een beetje gemakkelijker zijn.