Egyptische hiërogliefen, mummies en andere ongewone vondsten in Australië

Wat weten we over de geschiedenis van de ontwikkeling van Australië? Australië werd ongeveer 50-70 duizend jaar geleden door mensen bewoond. Tegen de tijd dat de eerste Europeanen de kusten van dit continent bereikten, varieerde het aantal inwoners volgens verschillende schattingen van 350 tot 700 duizend mensen, en ze spraken meer dan 250 talen. Maar sinds de ontdekking door de Nederlanders in 1606 en het begin van de kolonisatie van het continent, zijn de meeste Australische Aboriginals uitgestorven aan Europese ziekten of zijn uitgeroeid door de nieuwkomersbevolking.

Interessant is dat de aanwezigheid van oude Egyptenaren in de geschiedenisboeken niet wordt genoemd. Desalniettemin schilderen talloze vondsten die door de officiële wetenschap zijn bevestigd ons interessante schilderijen uit het Australische verleden.

Een hiërogliefen inscriptie bestaande uit 250 tekens werd gevonden op het grondgebied van Hunter Valley National Park, en daarnaast is een afbeelding van de oude Egyptische god Anubis. Na het ontcijferen van de inscriptie bleek dat de tekst vertelt over een zeereis onder leiding van Jesseb, de zoon van de farao IV-dynastie Gedefra, die rond 2500 voor Christus regeerde. Naast deze inscripties werd door archeologen ook ander bewijs ontdekt: tekeningen en inscripties in Egyptische stijl in een grot aan de oevers van de rivier de Glenelg, grotschilderingen in het Alice Springs-gebied.

Het is interessant dat er in het oude Egypte talloze verwijzingen zijn naar zeereizen ten oosten van de inwoners van dit land. In de Hermitage bijvoorbeeld, in de verzameling Egyptische oudheden, is een papyrus uit Egyptologen uit 2000 voor Christus bewaard. Het oude manuscript vertelt het verhaal van een schipbreuk zeeman bij terugkeer van een lange reis. De tekst verwijst naar grote schepen, waarvan de lengte ongeveer 60 meter was. Volgens deskundigen hadden de Egyptenaren op dat moment een zeer ontwikkelde maritieme vloot en hadden ze goed op hun schepen naar Australië kunnen varen.

De regelmatige zeereizen van de oude Egyptenaren worden bevestigd door talloze inscripties op expedities naar het mysterieuze land van Punt, dat volgens de meeste Egyptologen India zou kunnen zijn.

Het tweede interessante moment in het hele verhaal met de Egyptenaren die naar de kust van Australië reizen, zijn de mummies. Sommige Australische Aboriginals, bijvoorbeeld inwoners van het Arnhemland en de Straat van Torres, hadden tot het einde van de 19e eeuw de gewoonte om de lichamen van de doden te mummificeren. Bovendien gemummificeerd ze op dezelfde manier als de oude Egyptische. Eerst werden organen en zachte weefsels uit de buik en vervolgens de hersenen verwijderd, waarna het lichaam werd gebalsemd. Maar wat er gebeurde, was bekend bij liefhebbers van de geschiedenis en cultuur van het oude Egypte. Het lichaam werd door de Straat vervoerd voor begrafenis op een speciaal eiland, met boten die leken op de boten van de Ra Egyptenaren.

Niet minder interessante vondsten worden in Egypte zelf gevonden. Tijdens opgravingen van de stad op het grondgebied van Opper-Egypte werd het graf van de priesteres gevonden. Na een grondige analyse bleek dat haar lichaam was gebalsemd met eucalyptusolie. Eucalyptusplanten groeien op het Australische continent, en verschillende soorten worden gevonden in de Filippijnen en Indonesië. Natuurlijk kan men de mogelijkheid niet uitsluiten dat olie naar het oude Egypte kwam uit andere oostelijke landen die contact hebben met Australiërs.

Bovendien worden feiten die wijzen op de bekendheid van de Egyptenaren met de Australische aboriginals ook gevonden in de muurfresco's van het oude Egypte. In de beelden in de tempels zagen Egyptologen herhaaldelijk beelden van mensen die er niet uitzagen als een van de volkeren met wie de inwoners van de Nijlvallei contact hadden. Maar deze ongewone mensen hebben een opvallende gelijkenis met de inheemse Australiërs.

Het bleek dat de oude Egyptenaren er niet alleen in slaagden grootse piramides en tempelcomplexen te bouwen, maar ook aanzienlijke afstanden afleggen, tot aan Australië. En afgaand op de beschikbare gegevens was dit geen op zichzelf staand geval, maar regelmatig zwemmen, waardoor de cultuur van de Australische Aboriginals ongebruikelijke begrafenisrituelen verwierf.