De mist die 12 duizend mensen doodde: hoe 65 jaar geleden de inwoners van Londen stikte

Wat is er echt gebeurd?

Op 5 december viel dichte mist in de straten van Londen en hield het tot 9 december over de stad. Aanvankelijk waren de Britten helemaal niet verrast, want dit is heel normaal voor de stad. De volgende dag begonnen mensen echter in grote hoeveelheden ziek te worden.

Al deze factoren leidden tot temperatuurinversie: de stilstaande koude lucht was onder een warme laag die hem als een deken bedekte. Vanwege de mist vermengd met stof, uitlaatgassen en schoorsteenrook hing een hardnekkige smog over Londen, die enkele dagen niet voorbijging. De lucht werd erg dik en geelzwart en door het feit dat er geen wind was in de stad, namen de schadelijke emissies exponentieel toe.

Vreselijke gevolgen voor de Britten

Politieagent regelt beweging met vuur

De moordende mist hield 5 dagen over Londen en bleek fataal te zijn. Mensen begonnen massaal ziek te worden, omdat het elke dag moeilijker werd om te ademen. Het werk van het openbaar vervoer, de bioscopen stopten, de ambulance stopte met reizen. Op straat kon je zelfs je eigen benen niet zien. Maar met name mensen met een zwak ademhalingssysteem, evenals ouderen en zuigelingen, werden getroffen, ongeveer 100 duizend mensen werden ziek. Gedurende deze vijf dagen stierven meer dan vierduizend inwoners. Het dodental was echter helemaal niet definitief: vervolgens stierven nog eens 8.000 Londenaren, de Grote was in staat om een onherstelbare klap voor het lichaam uit te brengen.

De moordenaarsmist heeft de gezondheid van de Britten sterk aangetast. Alleen de kans op het ontwikkelen van astma bij zuigelingen die tot een jaar last hebben gehad van smog is acht keer groter dan die die niet zijn blootgesteld aan vervuilde lucht.

Dit evenement was een gelegenheid om na te denken over de houding ten opzichte van de omgeving. Het land keurde nieuwe milieunormen goed, beperkte het gebruik van vuile brandstoffen en verleende financiële steun aan inwoners om over te schakelen van open vuur naar gas. Het is natuurlijk triest dat zo'n vreselijke gebeurtenis ons aan het denken zette over onverschilligheid voor de wereld om ons heen. Maar dit is een van de meest opvallende voorbeelden van wat verwaarlozing tot de natuur kan leiden.