Amazones of the Dahomey - de meest formidabele krijgers die iedereen twee eeuwen lang in angst hebben gehouden

Amazones zijn helemaal geen mythische personages, als je dat dacht, maar de meest echte. Dus in het koninkrijk Dahomey, dat nu de Republiek Benin wordt genoemd, waren er elitetroepen die alleen uit vrouwen bestonden. Een dergelijk geval is echt uniek in de wereldgeschiedenis, omdat het de enige gedocumenteerde vrouwelijke militaire eenheid is.

Eens beangstigden de krijgers de Europese kolonialisten, het waren de buitenlanders die hen de Dahomeian Amazones noemden. De vrouwen zelf noemden zichzelf N'Nonmiton, wat 'onze moeders' betekent. Ze waren allemaal onaanraakbaren in de staat, en hun belangrijkste rol was het beschermen van de koning tijdens de veldslagen. In de 19e eeuw waren er ongeveer 6000 vrouwelijke soldaten in de troepen van de Amazones.

De geschiedenis van deze verbazingwekkende militaire eenheid begon in de 17e eeuw. Een versie van de geleerden zegt dat dit korps oorspronkelijk was gemaakt met het doel op olifanten te jagen, maar de krijgersmeisjes waren zo onder de indruk van de koning dat hij hen beval hun lijfwachten te zijn.

Alleen de meest moedige, gezonde, sterke en winterharde, vanaf de leeftijd van acht, werden geselecteerd in het korps van Amazones. Vervolgens werd hen geleerd snel, woedend, meedogenloos te zijn en bestand tegen hevige pijn, getraind in musket schieten, machete vaardigheden, het vermogen om weken in de jungle te overleven zonder apparatuur, fysiek en mentaal getraind. In de letterlijke zin van het woord werden vrouwen echte vechtvoertuigen en het onthoofden van hun slachtoffers werd als hun speciale "truc" beschouwd. Zoals je kunt zien, is het helemaal niet vreemd dat de Dahomean Amazones Afrika meer dan twee eeuwen in angst hebben gehouden.

N'Nonmiton-krijgers mochten niet trouwen of kinderen krijgen terwijl ze in dienst van de koning waren. Bovendien werd officieel aangenomen dat ze al getrouwd waren met hun heerser.

Voor veel vrouwen in Dahomey was de toegang tot het leger van de Amazones zelfs de enige kans om de saaie routine te vermijden die meestal door lokale bewoners werd geleid. Ze stemden in met de ernst van de komende training om de kans te krijgen om de sociale ladder te beklimmen, een commandopost te krijgen en invloed uit te oefenen.

Volgens de auteur van de enige volwaardige verhandeling over de Dagomean-krijgers Stanley Alpern, toen de Amazones het paleis verlieten, stond er een slaaf voor hen en belde de bel, waardoor de mannen voor zich gaven dat ze weg moesten gaan en de andere kant op moesten kijken.

Tijdens de oorlogen tussen Frankrijk en de staat Dahomey aan het einde van de 19e eeuw, onderschatten soldaten aanvankelijk de vrouwelijke Dagomean-krijgers, maar na te hebben betaald met hun vele levens en het zien van de moed en meedogenloosheid van de Amazones, veranderden ze van gedachten. Bovendien begonnen ze vervolgens te verklaren dat de meest verschrikkelijke vrouwen op aarde hier wonen. Zelfs toen de Fransen Dahomey veroverden, verdween de angst voor de Amazones niet. Helaas werden tijdens de Tweede Franco-Dagomeanoorlog de meeste krijgers gedood.