Onverwachte redding: door de daling van de zonneactiviteit verwacht de aarde een afkoeling

Tegen de achtergrond van beangstigend nieuws over de veranderingen op onze planeet in verband met de opwarming van de aarde, zullen de gebeurtenissen die plaatsvinden op het oppervlak van de zon een echte redding lijken. Het blijkt dat onze planeet koeling verwacht vanwege een afname van de zonneactiviteit. Als deze gebeurtenissen niet leiden tot wereldwijde koeling, dan kunnen ze in ieder geval de negatieve processen in verband met opwarming aanzienlijk vertragen.

Op het oppervlak van de zon vinden continu processen plaats die leiden tot een toename of afname van de zonneactiviteit. Wetenschappers onderscheiden 11-jarige activiteitencycli van onze ster, die kunnen verschillen in het aantal zonnevlekken op het oppervlak van de zon. De volgende cyclus begint in 2020, maar nu constateren onderzoekers dat de activiteit van de armatuur is afgenomen, waarmee de strenge en langdurige winter van 2018 in veel regio's van het noordelijk halfrond kan worden geassocieerd. Volgens wetenschappers zullen de volgende drie cycli gepaard gaan met een afname van het aantal plekken in de zon en een algemene afname van de activiteit van onze ster. Interessant is dat dergelijke processen regelmatig voorkomen, en in de geschiedenis van de mensheid zijn er veel voorbeelden van hoe een afname van de activiteit van de zon leidde tot een afkoeling op de planeet.

De beroemdste afkoelperiode van het laatste millennium wordt het minimum van Maunder genoemd. Het gebeurde in de jaren 1650-1715 en ging gepaard met een duidelijke temperatuurdaling. Tijdens deze 6 zonnecycli overschreed het aantal vlekken op de zon niet meer dan 50. In dit opzicht werd het Maunder-minimum de koudste periode in de geschiedenis van de kleine ijstijd, die op de planeet duurde van de XIV tot XIX eeuw. In historische verslagen kan men veel bewijs vinden dat de kleine ijstijd gepaard ging met een aanzienlijke afkoeling: in Parijs waren er tot eind april sneeuwbanken, de Bosporusstraat was bedekt met ijs en het late voorjaar en het vroege begin van de herfst leidden tot mislukte oogsten en uithongering.

De meeste experts zijn van mening dat de afname van de zonneactiviteit die ons de komende 30 jaar wacht, waarschijnlijk niet zal leiden tot dergelijke wereldwijde veranderingen. Hoewel er pessimisten zijn die de mensheid aansporen zich op het ergste voor te bereiden. Onder de omstandigheden van de sterkste antropogene factor, die een steeds grotere invloed op het klimaat heeft, is het vrij moeilijk om nauwkeurige voorspellingen te doen. Het is mogelijk dat een afname van de zonneactiviteit het effect van broeikasgassen compenseert en processen die verband houden met de opwarming van de aarde op onze planeet zullen vertragen. Het is waarschijnlijk dat een sneeuwkap op Kilimanjaro zal verschijnen, het niveau van de Kaspische Zee zal ophouden te vallen en ijsberen aan de oevers van de Noordelijke IJszee zullen niet langer last hebben van zinderende hitte en smeltende gletsjers.