Eskimo-woning: waarom de ingang naar de iglo altijd open is en zo laag ligt

De Eskimo's, inwoners van de meest noordelijke regio's van onze planeet, hebben overlevingsvaardigheden in barre klimatologische omstandigheden, waar elke inwoner van de middelste strook jaloers op zou zijn. Een van de belangrijkste uitvindingen van de Eskimo's, beproefd in de tijd, is de iglo - traditionele huizen gemaakt van ijs en sneeuw. In onze review zullen we het hebben over de kenmerken van deze geweldige structuur.

Onderzoekers geloven dat de Eskimo-stammen in de XI-XII-eeuwen het Noordpoolgebied bewoonden. Tegenwoordig telt de Eskimo-bevolking ongeveer 170.000 mensen en ze wonen voornamelijk in drie regio's: het eiland Groenland, eigendom van Denemarken, in het noorden van Canada en de Amerikaanse staat Alaska. Trouwens, de Eskimo is een Indiaas woord dat zich letterlijk vertaalt als "rauwe eter", en de Eskimo's zelf noemen zichzelf Inuit.

De traditionele woning van de Eskimo's is de yaranga in de zomer - een koepelvormige structuur van dierenhuiden en sneeuwiglo's die het koude seizoen opbouwen. Het bouwen van een echte iglo is niet zo eenvoudig en vereist bepaalde vaardigheden en kennis.

De iglo kan worden gebouwd in een grote sneeuwlaag met dichte sneeuw of bestaan uit afzonderlijke ijsblokken. De maat van de naald is klein: ongeveer 3-4 meter in diameter en niet meer dan 2 meter hoog. Als er geen geschikte sneeuwlaag is, is de naald opgebouwd uit blokken die uit ijs of sneeuw zijn gesneden. De blokken worden gelegd in een cirkel, die geleidelijk taps toeloopt naar het plafond. Om de structuur meer sterkte te geven, wordt deze tijdens de bouw met water bewaterd. De vensters zijn gemaakt van ijsblokken, maar de naald kan zonder vensters zijn. In dit geval dringt zonlicht door de sneeuwmuren.

Het belangrijkste, vanuit het oogpunt van de functionaliteit van het hele gebouw, is de juiste opstelling van de ingang naar de naald. Als de iglo in een grote sneeuwbank wordt gebouwd, wordt de ingang direct in de vloer gedaan en breekt een tunnel uit om naar de oppervlakte te gaan. Als de naald uit blokken is gebouwd, wordt de ingang altijd beneden gemaakt, op vloerniveau. Tegelijkertijd is er geen deur in de traditionele woning, de ingang is altijd open.

Zo'n lage ingang wordt gemaakt zodat de warme lucht onder het plafond niet naar buiten gaat. Maar de naald is open, zodat er altijd een instroom van verse lucht verzadigd met zuurstof in een kleine kamer zal zijn. Als er meerdere mensen in de naald zitten en de olielamp of het kookcentrum, dat ook als verwarming wordt gebruikt, brandt, wordt er veel koolstofdioxide gevormd in de lucht en neemt het zuurstofgehalte af. Zwaarder koolstofdioxide gaat naar beneden en naar buiten via de lage inlaat en in plaats daarvan komt frisse lucht binnen.

Ondanks het feit dat de meeste Eskimo's niet langer in hun traditionele huizen van ijs en sneeuw leven, zijn er nog steeds Eskimo-gemeenschappen die een naald bouwen en bezig zijn met het vissen op zeedieren. Bovendien is de techniek van het bouwen van een iglo in handen van poolreizigers en sommige toeristen die winterreizen maken, omdat een schuilplaats tegen de sneeuw erg handig is.