Borobudur in Indonesië: een tempel die al eeuwen onder een laag as staat

Als je naar dit prachtige tempelcomplex kijkt, is het moeilijk te geloven dat het enkele eeuwen lang onder een dikke laag vulkanische as heeft gestaan ​​en bijna onzichtbaar was. Misschien zou Borobudur nog steeds verborgen zijn voor menselijke ogen in de diepe Indonesische jungle, zo niet voor de kolonialisten die hebzuchtig waren naar schatten en oude waarden, die het in de 19e eeuw ontdekten en opgegraven.

Ondanks het feit dat de meeste inwoners van Indonesië tegenwoordig de islam belijden, bevinden veel oude boeddhistische tempels zich op het grondgebied van dit land. Het boeddhisme begon de grote eilanden van het moderne Indonesië binnen te dringen in de 2e - 3e eeuw na Christus en was al in de 5e - 7e eeuw wijdverbreid onder de lokale bevolking en vertegenwoordigers van de heersende klasse. Samen met het boeddhisme op Java, Sumatra, Sulawesi en naburige eilanden, was het hindoeïsme ook wijdverbreid en in de 13e eeuw drong de islam hier door. De religie, geïntroduceerd door Arabische kooplieden en matrozen, begon diep door te dringen vanuit commerciële havens diep in het territorium, en tegen de 15e eeuw was de islam de belangrijkste religie van deze regio geworden, en boeddhistische tempels begonnen af ​​te nemen.

Maar terug naar de 9e eeuw, toen het boeddhisme de belangrijkste religie was op het eiland Java. Tijdens deze periode werd de bouw van de grote Borobudur, die vandaag het derde grootste boeddhistische tempelcomplex ter wereld is, voltooid. Borobudur is een belangrijke bedevaartplaats voor moderne boeddhisten en is ook populair bij toeristen.

Het tempelcomplex Borobudur ligt in de provincie Midden-Java. Het monument heeft de vorm van een stupa met een vierkante basis van 118 bij 118 meter, bestaande uit 8 lagen. De vijf onderste lagen zijn vierkant en de bovenste zijn rond. Volgens boeddhistische tradities symboliseert elk niveau een bepaalde verblijfssfeer: de sfeer van passies, de sfeer van vormen en de sfeer zonder vormen. De muren van de trappen zijn versierd met bas-reliëfs die scènes uit het leven van Boeddha en religieuze epische verhalen beschrijven, en aan de bovenkant van de tempel staan ​​veel standbeelden van Boeddha (meer dan 500).

Volgens onderzoekers bevond de tempel zich in het midden van het meer, zoals blijkt uit de geologische afzettingen rond de tempel. Maar hier is de exacte reden waarom de grandioze tempel werd verlaten, kunnen wetenschappers nog niet noemen. Hoogstwaarschijnlijk hebben mensen deze plek verlaten vanwege de vulkaan Merapi, wiens naam zich vertaalt als 'berg van vuur'. Merapi bevindt zich in de buurt van de tempel en vanaf de bovenste trede van Borobodur kunt u dit meesterwerk van de natuur in al zijn glorie observeren.

Merapi wordt beschouwd als de meest actieve van alle actieve vulkanen in Indonesië, die regelmatig uitbarst, nabijgelegen nederzettingen vernietigt en mensen dwingt om hun huizen te verlaten. Zo was het vele eeuwen geleden: betrouwbare informatie is bewaard gebleven dat er in 1006 een vreselijke uitbarsting was die de staat Mataram op het eiland Java verwoestte. Hoogstwaarschijnlijk werd het Borobudur-tempelcomplex begraven onder een laag van vele meters vulkanische as tijdens de uitbarsting van Merapi. Mensen verlieten deze plaatsen na een verschrikkelijke natuurramp, dus er was niemand om de tempel op te ruimen. De jungle bedekte geleidelijk de omgeving van de vulkaan en alleen de bovenste treden en verschillende beelden op de top bleven zichtbaar vanaf de tempel.

Het tweede leven van Borobudur begon nadat het in het begin van de 19e eeuw werd ontdekt door de Britten die op Java aankwamen. Verschillende door hen georganiseerde expedities ruimden de tempel van as en bos gedurende meerdere jaren op en in 1835 was Borobudur volledig schoongemaakt. Het werd duidelijk dat dit een grandioos monument is met perfect bewaarde bas-reliëfs, beelden en andere sculpturale elementen. Helaas veroorzaakte de barbaarse houding van "culturele Europeanen" ten opzichte van Borobudur grote schade aan het complex. In de 19e eeuw werden veel beelden, bas-reliëfs en sierelementen geëxporteerd naar particuliere collecties en verkocht op lokale markten.

In de jaren 70-80 van de vorige eeuw vond in Borobodur een grootschalige restauratie plaats, waarna de tempel op de Werelderfgoedlijst van UNESCO stond. Tegenwoordig is deze unieke tempel, die vele eeuwen bedekt was met as en bedekt was met vegetatie, weer open voor bezoekers. Naast boeddhisten komen hier veel toeristen, omdat Borobodur een van de belangrijkste attracties van Indonesië is.