Woestijnen en zoute meren alleen: waar halen Australiërs vers water

Het grootste deel van Australië is een woestijn zonder water. Als hier rivieren aanwezig zijn, is het alleen in de vorm van tijdelijke waterstromen die hier voor een zeer korte tijd bestaan ​​en zelfs niet elk jaar verschijnen. En zelfs Murray en Darling, de grootste rivieren van het continent, kunnen enkele maanden in een keten van ondiepe meren veranderen. Maar al deze waterloze woestijn heeft een ongelooflijke schat onder de dikte van zand - het Great Artesian Basin, waardoor het mogelijk is voor mensen om te leven in de binnenste delen van Australië.

Als je naar de kaart kijkt, blijkt dat de meeste van de min of meer grote nederzettingen van het land aan de oceaan liggen. Maar mensen wonen in het binnenland, vooral veel veehouders hier. Voor het bestaan ​​van boerderijen en om mensen van water te voorzien, worden de bronnen van het Grote Artesische bekken gebruikt.

Deze pool bevindt zich in verschillende staten en beslaat ongeveer 23% van het continent. De temperatuur van het water dat uit talloze putten wordt gewonnen, overschrijdt 30 ° C en bereikt in sommige delen van het bassin een kookpunt. Waterreserves in de ondergrondse opslag worden door hydrogeologen geschat op meer dan 60.000 kubieke meter. km. Maar er moet worden opgemerkt dat dit water niet overal geschikt is om te drinken. Soms heeft het een lichte mineralisatie en bevat het ook een verhoogde hoeveelheid waterstofsulfide. Dit feit heeft echter geen invloed op het gebruik ervan als drinkwater voor runderen en schapen, waarvan het fokken een van de belangrijkste sectoren van de Australische economie is.

Toen de ontwikkeling van de bronnen van het Grote Artesische Bassin begon, kwam het water uit de ingewanden van de aarde onder grote druk en gaf een nauwelijks geboorde put een fontein van water. Vandaag is de situatie veranderd. De in-situ druk daalde aanzienlijk en daarom moeten pompen worden gebruikt voor waterproductie. Regenwater dat duizenden jaren door het zand sijpelt en zich boven de waterbestendige lagen van moddersteen ophoopt, wordt te snel verspild. En hoewel Australiërs begrijpen dat ze voorzichtig moeten zijn met grondwaterbronnen, wordt water op veel boerderijen niet op de meest economische manier uitgegeven.