Berlijn - de hoofdstad van de wereld: welke plannen had Hitler voor de stad

Op de hoek van twee Berlijnse straten, General-Pape-Strasse en Dudenstrasse, tussen de woonwijk en de spoorwegen, staat een enorme cilinder van beton. Binnen zijn er verschillende kamers waar roestige apparatuur al tientallen jaren ligt. Dit gebouw werd gebouwd aan het begin van de Tweede Wereldoorlog en het lijkt moeilijk om het zelfs een toeristische attractie te noemen. Maar tegelijkertijd schuilt een heel verhaal achter deze onopvallende cilinder - dit is tenslotte een onderdeel van het grandioze plan dat Hitler voor Berlijn had voorbereid.

De Führer twijfelde niet aan zijn overwinning tijdens de Tweede Wereldoorlog, dus plande hij actief de toekomst. Hij heeft alles tot in het kleinste detail doordacht: administratieve en politieke systemen, cultuur, leven, steden. Hij wilde van Berlijn Welthauptstadt Duitsland of de wereldhoofdstad Duitsland maken. Dus de stad had een zeer ambitieuze toekomst: het moest een echte metropool worden met gigantische gebouwen die angst zouden brengen aan de vijanden en de geest van het Derde Rijk weerspiegelen. Een architect, Albert Speer, werd gekozen voor het project en samen met Hitler maakte hij een plan voor de ontwikkeling van de nieuwe hoofdstad.

Berlijn zou worden herbouwd langs een van de stadsboulevards, die in het project Prachtallee of 'Boulevard of Shine' werd genoemd. Deze straat zou een bruggenhoofd worden, verkeer erop zou volledig verboden zijn. Om de auto's te verplaatsen, moest een ondergrondse weg recht onder de laan verschijnen.

Het zou een uitgestrekt gebied worden met prachtige gebouwen. Dus, in het noordelijke deel van de "Glitter Boulevard" was Hitler van plan een open forum te bouwen, en hij kreeg ook de naam - Grosser Platz. Op een oppervlakte van 350 duizend vierkante meter zou het gebouw van de Reichstag, het opperbevel van het Duitse leger, het kantoor en het paleis van de Führer stijgen. Maar het meest magnifieke gebouw dat in de stad had moeten verschijnen, is de People's Hall of de Hall of Glory. Het werd ontworpen door de Führer zelf.

De Volkszaal werd verondersteld vergelijkbaar te zijn met een van de belangrijkste heiligdommen van christenen - de Sint-Pietersbasiliek. De constructie moest echter veel groter zijn: ongeveer 200 meter hoog en met een koepel met een diameter van 250 meter. Dat wil zeggen, het is zes keer de grootte van de beroemde Vaticaanse kathedraal. Bovendien zou de structuur de grootste binnenruimte ter wereld worden en alle andere structuren op de planeet overschaduwd hebben.

Zelfs in deze plannen kan men Hitlers verlangen naar wereldoverheersing traceren. De gewelfde hal was bedoeld om Hitler en zijn opvolgers, evenals het Derde Rijk te aanbidden. Het gebouw voorspelde een grote toekomst: het moest een groot heiligdom voor de nieuwe wereld worden. Volgens het project wordt de koepel bekroond met een Duitse heraldische adelaar, in de klauwen waarvan de wereldbol.

In het zuidelijke deel van de boulevard moest een andere structuur verschijnen - een triomfboog. Natuurlijk is het gebaseerd op de beroemde boog van Parijs. De constructie in het nieuwe Berlijn had echter veel groter moeten zijn en meer dan honderd meter moeten zijn: theoretisch zou de boog van Parijs duidelijk in de opening moeten passen.

Maar er was een probleem: in de buurt van Berlijn was de grond erg onstabiel, drassig en het was niet duidelijk of het deze gigantische structuren kon weerstaan. En om te bepalen hoeveel gewicht de aarde kan dragen, werd deze betonnen cilinder gebouwd. Het experimentele gebouw bevindt zich precies op de plaats waar Hitler zijn triomfboog wilde plaatsen.

De betonnen structuur heeft een diameter van 11 meter en een hoogte van 20. Volgens plannen, als de structuur met 5-6 centimeter in de grond verdrinkt, wordt de grond geschikt geacht voor de bouw. De cilinder ging echter 19 centimeter ondergronds.

Gelukkig maakte de Tweede Wereldoorlog aanpassingen en werden de plannen voor de wederopbouw van Berlijn vertraagd. En deze enorme betonnen cilinder is het enige gebouw uit de wereldhoofdstad van Duitsland, evenals een levende herinnering aan wat in een andere, monsterlijke realiteit had kunnen zijn.