Mooi ver: hooggebergtedorp Ushguli

Het is grappig dat toeristen hier voornamelijk Europeanen zijn. De Russen gaan naar de zee, voor hen is er rust, en hier - verwoesting en het dorp. Buitenlanders gaan naar de bergen, ze hebben een nauwere en betere zee.

De meeste inscripties zijn dus in het Engels. Dit is vreemd, want iedereen spreekt hier Russisch, slechts enkelen spreken Engels.

Ushguli is een bergdorp in het Georgische Svaneti. De weg naar hem was ooit gepland om in orde te worden gebracht, maar had geen tijd. Het is dus historisch. Er wordt aangenomen dat het de moeite waard is om uitsluitend op Deliki, de meest geliefde auto's in Georgië, te rijden (niet zonder reden). Alles is echter niet zo verschrikkelijk. Het is echter niet veel kans om het op puzoterke te rijden. Bij ons klom iets kleins en moedigs naar boven. Honda. De auto klom koppig, maar kroop niet tot het einde, ongeacht hoeveel handen hij door beekjes, plassen en watervallen werd geduwd. Zijn bemanning had echter wat plezier, waarschijnlijk met name.

We wisten dat onze bus zou passeren. Maar ze besloten de bestuurder op een dag te laten ontspannen en stapten op een minibus. Het is helemaal niet de slechtste beslissing, het is alleen jammer om alleen onderweg te fotograferen.

Lokale attractie. Binnen is er niets bijzonders te doen, maar de omgeving is goed.

En hier is mijn favoriete plek onderweg. Ik stapte zelfs uit de minibus voor het frame. Let trouwens niet op het feit dat “Batumi” op het bord staat. Minibussen rijden hier niet volgens borden, maar op verzoek van de bestuurder.

Hoewel nee, dit is nog steeds een favoriete plek. Stop bij een café langs de weg. Lokale mensen verkopen "kristallen" gewassen in de rivieren als souvenirs.

De kinderen werden geïnspireerd en gingen zelf souvenirs halen. Had een geweldige tijd. Ze hebben lange tijd standgehouden, zoals het zou moeten zijn in landen waar geen schema's zijn, alleen stemmingen.

Niet dat we tegen waren. Een soort kleurrijke ontspanning - iets dat niet genoeg is als u constant rijdt.

We naderen.

Het is hier heel mooi. Bergen en wolken hangen boven het dorp.

Het dorp strekte zich uit over de heuvels. En alles ziet eruit als één eindeloos openluchtmuseum.

Men wil eindeloos op dezelfde soort schieten. Nu met koeien, dan met kalveren, dan met bloemen.

En het is onmogelijk te geloven dat al deze ruïnes bewoond zijn.

Dit is echter niet zo. Daar is speelgoed voor kinderen.

Kleren zijn gedroogd. Mensen wonen hier. Wat er ook gebeurt. Bij afwezigheid van wegen, normaal transport - maar in het algemeen normale leefomstandigheden.

Het lijkt erop dat zelfs de kinderen doordrongen waren van de situatie. Ze voelen zich echter over het algemeen goed waar u door plassen kunt rennen en honden kunt knijpen.

Dogs! God, wat een honden in Ushguli!

Enorm, slim, geduldig.

Als ik in een dorp had gewoond, zou ik mezelf zeker zo'n glorieus huiselijk monster hebben gemaakt!

Doet denken aan Nepal. Gasthuizen zijn volledig Nepalees.

Taxi-paard (paard-taxi) te huur.

Hier moet je een aantal dagen verblijven in een van deze vreselijke, vermoorde, maar zulke gezellige pensions waar je als een native wordt verwelkomd, ik ben er zeker van. En loop.