De grootste showman: hoe mensen plezier hadden in de 19e eeuw

Levitatie, goochelaars, gokautomaten, "wijze varkens", trucs van acrobaten - mensen uit de 19e eeuw hadden een geweldige keuze om tijd door te brengen. Als je in die tijd naar de kranten van Amerika en Europa kijkt, zie je dat het publiek duizelingwekkend en gevarieerd entertainment werd aangeboden. Deze industrie bloeide op als reactie op de grote sociale en culturele veranderingen die de industriële revolutie heeft teweeggebracht. Het leidde tot een toename van de stedelijke bevolking, een snelgroeiende middenklasse won rijkdom en vrije tijd.

Dankzij de ontwikkeling van communicatie, voornamelijk spoorwegen en scheepvaartverbindingen, werden er vaker leuke reizen georganiseerd tussen de continenten. Mensen gingen naar resorts, op toeristische uitstapjes. Dit alles droeg bij aan een ongekende toename van de honger naar entertainment. Hier kwamen degenen die wisten hoe ze te creëren naar voren. En onder hen waren de beste.

Phineas Taylor Barnum draagt ​​tot op de dag van vandaag de titel van "The Greatest Showman of Humanity." Hij was een Amerikaanse zakenman en politicus die zijn eigen circus bezat, de Barnum and Bailey Circus. Deze man heeft geweldige dingen gedaan die zelfs in onze tijd niet iedereen kan herhalen. In zijn carrière kunnen verschillende interessante evenementen worden benadrukt. Hij promootte zijn circusshows op verschillende manieren.
Barnum begon mensen met ongewone vaardigheden te tonen en noemde de hele actie in 1872 'De grootste show op aarde'. Hij was de eerste eigenaar van het circus, dat zich van punt naar punt in de trein bewoog. Weet je nog hoe circusdieren in cartoons voor kinderen leuk rijden in auto's? Hij gebruikte live advertenties om zijn shows aan te kondigen.
Direct op straat zette hij kleine scènes op en nodigde mensen uit om daarin op te treden, waardoor het publiek bij de actie werd betrokken. Op zijn posters gebruikte de zakenman een speciaal lettertype, dat tegenwoordig Barnum wordt genoemd. Hij was de eerste in de geschiedenis van de showbusiness die rondleidingen door kunstenaars organiseerde.

In 1850 organiseerde Barnum de Amerikaanse tournee van zangeres Jenny Lind voor $ 1.000 voor 150 nachten. Jenny Lind kwam uit Europa en niemand kende haar in Amerika. Koningin Victoria hield van haar. Impresario heeft hier optimaal gebruik van gemaakt. Veel tijdgenoten dachten aan hem dat hij vaak risico's nam, maar in feite was hij een zeer goede zakenman, hij dacht bij elke stap na.
Barnum zei dat "het publiek een vreemd dier is en het lijkt erop dat je de menselijke natuur heel goed kent en dat je als kunstenaar begrijpt hoe je haar kunt behagen, maar ze is zo wispelturig ..."
Een van zijn grootste prestaties is het maken van hoaxes. Eenmaal in 1835 keek de eigenaar van een zwarte slaaf, Joyce Hat, hem aan. Hij vertelde Barnum dat hij ondersteunende documenten had waarin stond dat deze vrouw 161 jaar oud was en zij een oppas was voor de Amerikaanse president George Washington. Barnum begreep waarschijnlijk dat iets in dit verhaal niet klopte, maar greep dit idee toch aan en kocht een zwarte vrouw voor $ 1.000. Het was een goede prijs. Om deze transactie uit te voeren, moest hij zijn belang in de supermarkt verkopen. Met haar ging hij onmiddellijk op tournee in verschillende steden in de Verenigde Staten.
Mensen stonden klaar om goedkope kaartjes te kopen om naar de vrouw te kijken die luiers verschoonde voor president Washington. Anderhalf jaar verdiende het bedrijf goed geld en bracht het zijn eerste organisator geld binnen. Het eindigde allemaal toen Joyce Hat stierf. Zoals de autopsie vaststelde, was ze zelfs niet meer dan 86 jaar oud. Maar Barnum wist te verdienen - de rest doet er niet toe.

In 1842 gaven verschillende zakenmensen de showman een lening en met dit geld opende hij zijn eigen museum. Daar plaatste hij verschillende wonderen - het huidige model van Niagara Falls, panorama's van bijbelse onderwerpen. Hij vond zelf een van de wonderen uit. Hij noemde haar 'sirene van het eiland Fiji'. Het werd aan het publiek gepresenteerd als een echt dier. In feite combineerde Barnum een ​​gevulde aap met een vissenstaart. In de loop van de tijd is de collectie van het museum aanzienlijk uitgebreid en tegenwoordig is het een van de meest bezochte tentoonstellingscentra in de Verenigde Staten.

Zo'n incident spreekt over de capaciteiten van Barnum als zakenman. Eens benaderde een bedelaar hem op straat en vroeg hem om geld. Waarop de zakenman antwoordde dat hij gewoon geen geld gaf, maar hij was klaar om hem anderhalve dollar per dag te betalen als hij als volgt zou handelen: je moet vijf stenen nemen en dan een op de hoek leggen waar Broadway en Ann Street elkaar kruisen, de tweede - op een steenworp afstand van het Barnum Museum, de volgende is een beetje verder weg, op de hoek van Broadway en Visy Street, de vierde ligt voor St. Paul's Church, de laatste is in zijn handen gelaten en liep ermee met een bezorgde blik van de ene baksteen naar de andere. Leg bovendien die in de hand en neem die op de stoep. Elke keer dat de kerk de klok klopt, ga je naar het Barnum Museum, bezoek je elke hal en keer je terug naar de fraude met stenen.

Een half uur nadat de man zijn vreemde actie voor het publiek begon, staarden meer dan 500 mensen hem aan. Iedereen was geïnteresseerd in wat hij met de stenen deed, waarom hij naar het museum ging en waarom hij weer naar de stenen terugkeerde. Elke keer, om de betekenis te begrijpen van wat hij doet, kocht het starende publiek steeds opnieuw kaartjes voor het museum. Een uur later bestond de menigte uit meer dan duizend mensen.

Een man herhaalde dit werk elke dag. Tot op een dag de politie geïnteresseerd raakte, bezorgd door een steeds groter wordende menigte rotozeys.
Pas toen stopte Barnum met zijn optreden. Deze actie diende als een uitstekende advertentie voor het museum. Zoals de uitvinder zelf zei, daarna werd Broadway de drukste straat in New York.

Bekijk de video: Jongen bezoekt de triestste kermis van Nederland (Mei 2024).