Berastagi, noordelijk Sumatra

Het gebeurde zo dat we heel veel tijd hadden om het leven van deze bergachtige stad in Sumatran binnen te dringen. Achtervolgd door het weer en een doordringende ijzige wind, brachten we iets meer dan een dag door in Berastagi. Desalniettemin heeft dit horloge veel indrukken in het geheugen achtergelaten. Tussen het beklimmen van de Sibayak-vulkaan en het bezoeken van de legendarische Berastagi-markt, slaagde ik erin om enkele foto's te maken, die ik vergezelde met korte opmerkingen.

Na enkele uren van eindeloze autoraces op de openbare weg, reed de bestuurder van onze "toeristische minibus" ons op wonderbaarlijke wijze van het dorp Bukit-Lavang naar Berastagi. Slechts 100.000 roepies per persoon, enkele uren suïcidale nieuwsgierige horror - en hier zijn we in het centrum van de landbouw en veel interessante verhalen!

De naam van de stad, Berastagi, betekent "rijstmagazijn" in de lokale Karo-taal. De stad dankt zijn hele uiterlijk aan de Nederlandse kolonialisten, die hebben bijgedragen aan de opvoeding van de bevolking van Indonesië in de 19e eeuw. En als dit in Java of Lombok gebeurde in poederrook, dan ontwikkelden zich in Sumatra vooral handels- en zendingswerk. Ondanks de agressiviteit van de lokale kannibalen van de Batak, slaagden de Nederlanders erin om hen de basisprincipes van de landbouw bij te brengen, die, in combinatie met de import van fruit- en groentegewassen, Berastagi voor altijd een van de strategische punten in Sumatra maakte.

Een andere interessante factor was de toeristische component - niet elke stad kan bogen op twee rokende vulkanen op loopafstand.

De centrale straat van de 50.000ste Berastagi (volgens deze indicator kan de stad worden vergeleken met Lytkarino bij Moskou) is versierd met een monument ter ere van de strijders voor onafhankelijkheid.

De bevolking van Sumatra is meestal moslim. Karo County, inclusief Berastagi, is geen uitzondering. Er zijn echter veel katholieken en protestanten - veel voormalige kannibalen beter dan anderen namen het nieuwe, christelijke geloof, dat tot hen kwam met de kolonialisten en bleef tot op de dag van vandaag.

Verschillen in religies wekken geen haat op - in Sumatra leven ze in principe erg vriendelijk, en familiebanden zijn veel belangrijker dan religieuze banden.

Schoolmeisjes keren terug naar huis.

Bij thuiskomst zetten deze meisjes de computer aan en klimmen Facebook in. Veel kinderen op Sumatra hebben sociale media-accounts.

En de jongens achtervolgen ondertussen al de bal.

De lokale bevolking van jong tot oud is uiterst gastvrij en schaamt zich soms zelfs voor het uiterlijk van buitenlanders.

De levensstandaard in Berastagi is vrij hoog. Ondanks de lage inkomens van de bevolking is voedsel vers en goedkoop en zijn nutsbedrijven over het algemeen bijna tevergeefs. Dus bijna elk huis heeft een auto.

Groenten en fruit groeien overal, elke tuin en elk hek is versierd met bloemen.

Het populairste transport op Sumatra is een kleine minibus. Buiten zicht:

En van binnenuit:

Sommige minibussen worden overgedaan van pickups en hebben daarom een ingang vanaf de achterklep.

Verschillende modellen minibussen en bussen rijden niet alleen beroemd, maar vertonen ook een uitstekend decor. Trouwens, de meeste bestuurders op lokale vluchten hebben geen rijbewijs - een "boete" over zijn afwezigheid is democratisch en onvergelijkbaar minder stress die de officiële procedure doorloopt voor het verkrijgen van politierechten.

Het is gebruikelijk om zware en omvangrijke goederen op het dak van de bus te vervoeren.

Een ander traditioneel vervoermiddel is een paardenkar. In de aanslag:

Op het centrale plein van Berastagi is er een kleine markt bedoeld voor toeristen en heeft niets te maken met de legendarische lokale Berastagi-markt.

De centrale, en in wezen de enige, Berastagi-straat, JJ Veteraan. Er zijn pensions, een ziekenhuis, administratie en cafetaria's.

Lokale automobilisten brengen hulde aan de auto.

Auto's bestaan al tientallen jaren.

Maar zodra ze zichzelf de eeuwigheid moeten voeden.

Indonesiërs respecteren transport. Elk voertuig, of het nu een fiets, trolley of auto is, wordt gebruikt tot de laatste adem van de motor en de laatste draai van het wiel.