Terwijl Russische toeristen eerder reisden: waar gingen ze heen, hoeveel kostten het, wat deden ze

Vandaag reizen zal niemand verbazen. De Instagram-feed is gevuld met foto's van zomervakanties. De toeristische sector ontstond pas in de 20e eeuw na de aanleg van spoorwegen, met de komst van luchtvaartmaatschappijen, de groei van steden en de toename van het aantal hotels.

Aan het begin van de vorige eeuw was alles net begonnen. Alleen rijke mensen konden op reis gaan. Voor velen op tournee gaan was een onmogelijke droom. Bijvoorbeeld, in 1901 kan een reis naar Italië voor anderhalve maand 850 roebel kosten. Het was mogelijk om voor vierhonderd roebel naar Scandinavië te vertrekken. Een reis van drie maanden naar het oosten kan meer dan drieduizend kosten.

Ter vergelijking ontving de leraar 25 roebel, de arbeider - 37,5 roebel, de stad - 20,5 roebel.

Het eerste reisbureau verscheen in 1885 in Rusland in St. Petersburg en het heette "Onderneming voor openbaar reizen naar alle landen van de wereld Leopold Lipson."

Zoals de brochure vermeldde, bood het kantoor vier richtingen. De eerste is een reis naar Italië. 40 dagen voor 770 roebel. De tweede is een tour naar Opper-Italië en naar de meren voor 750 roebel gedurende dezelfde 40 dagen. De derde - de goedkoopste - in Zweden en Finland voor 350 roebel (20 dagen). Vierde - de duurste en langste - "Een geweldige reis naar het oosten langs de Donau, terug door Italië en Parijs." Reizigers gingen 120 dagen voor 2500 roebel en reisden door 12 landen.

We reisden voornamelijk met de eerste klas trein, gingen op excursies, verbleven in de beste hotels. Lipson bood prijsconcessies aan vaste klanten. In de regel niet meer dan vijf procent. Drie weken voor vertrek was een aanbetaling vereist.

Er kon geen reis plaatsvinden als er geen paspoort was. Zoals nu.

Om het te ontvangen, was het nodig om een verzoekschrift te schrijven op naam van de gouverneur-generaal of burgemeester. Krijg dan een politiecertificaat dat de aanvrager niet gewenst is, niet loopt van kinderbijslag en leningen. Het volgende document is de garantie van betrouwbare personen dat de aanvrager een waardig lid van de gemeenschap is. Het was ook nodig om te bevestigen dat de reiziger de leeftijd van 20 jaar heeft bereikt. En tot slot, geef het doel van de reis aan.

Betaal vervolgens staatskosten en 10 roebel voor de vervaardiging van een paspoort. Het werd uitgegeven voor een periode van 6 maanden. Het omvatte alle kinderen, vrouwen en huishoudens, in het algemeen, de familieleden die de reiziger vergezelden. Ze betaalden niet voor visa. Ze bestonden niet vóór de Eerste Wereldoorlog.

De uitzonderingen waren Duitsland en Oostenrijk. Op de grens met deze staten was het noodzakelijk om alle bagage te halen en te tonen. Alle bezoekers werden eenvoudig opgenomen in speciale vormen.

Vanaf het einde van de 19e eeuw werden gidsen actief gepubliceerd. In 1888 werd een gedetailleerde "Gids voor de Kaukasus" gepubliceerd in Tiflis. Met kaarten en een indicatie van alle attracties. Advertentiebrochures spraken gedetailleerd over de aard van Transcaucasia. Autoriteiten bouwden actief wegen en hotels.

Tegelijkertijd ontwikkelden ze actief de tweede richting van binnenlands toerisme - de Krim. De warme zee, de toegankelijke Krimbergen en medische resorts trokken toeristen aan.

De belangrijkste taak van de gidsen was om de reiziger tijd en geld te besparen. De tekst gaf bijvoorbeeld aan hoe lang een omnibusrit op Parijse boulevards zou duren. Er was een speciaal gedeelte, "Tijdverdeling. Het bepaalde overdag welke bezienswaardigheden in dit gebied te bezoeken waren, hoe lang het duurt, hoe ver ze van elkaar verwijderd zijn en hoe de volgende dag naar het andere eind van de stad te gaan. Het was handig en toegestaan mensen Haast u niet van het ene district naar het andere, maar maak uzelf geleidelijk vertrouwd met het hele culturele erfgoed.

Wegwijzers zijn ontworpen om ervoor te zorgen dat een persoon kennis kan maken met alle spirituele diversiteit van de regio. De toerist werd aanbevolen om de beurs te bezoeken tijdens het hoogtepunt van de handel, de centrale markt en zelfs het lijkenhuis.

Vaak in het buitenland, werden Russische mensen gezien als een levensbrander. En zijn belangrijkste taak was om "zijn zak lichter te maken." Echter, zoals nu.