Portugal: van haven tot hoofdstad

Over poort als geheel gesproken, vergeten ze vaak één interessant detail - file. Nadat je letterlijk zo'n 100-200 km landinwaarts bent gereden, zou je schijnbaar eindeloze bosjes kurkbomen zien.

Hoge luchtvochtigheid wikkelt boomstammen met dik groen bontmos en een continu tapijt van varens verspreidt zich hieronder.

Ideale snelwegen, schilderachtige uitzichten, pastorale schilderijen van rustende huisdieren, enorme kuddes kraanvogels die in de lucht cirkelen, laten u zich niet vervelen op de weg. Over het algemeen is het vermeldenswaard een groot aantal vogels, dieren, planten, die u kunt bewonderen langs de route naar het noorden. Het landschap op het platteland is artistiek verdund met windgeneratoren.

Enorme wolken varend van zuid naar noord vingen windmolens. Hoe noordelijker de weg, hoe kouder en donkerder het landschap werd.

In een kleine plaats in Pinyan, gunstig gelegen voor de eerste kennismaking met de beroemde wijngaarden van de Douro-vallei, deelde de eigenaar van een klein hotel de geheimen van het kweken van wijnstokken en handige punten voor het maken van foto's. Het blijkt dat extreem weer in de vorm van droge, hete zomers en koude winters, evenals rotsachtige grond, druiven een speciale smaak geven.

Ik knikte en sympathiseerde met de arme plant en maakte een plan om de buitenwijken van de stad te bezoeken. De meeste lokale grondeigenaren zijn jaloers op hun privé-eigendomsrechten. De meest pittoreske en handige plekken zijn omheind met prachtig geketende ijzeren poorten en de kleine privéwijnhuizen waren gesloten - helaas niet het seizoen. Maar vanaf de weg vindt u een goed uitzicht op de omgeving.

Een paar zonnestralen liepen zachtjes langs de steile helling, zodat u het beeld van de druiventerrassen kon waarderen.

De aanhoudende koude regen verwarde alle plannen. Ik moest voorbij Porto rijden. Ik maakte een cirkel in de richting van Lissabon en besloot een ander belangrijk punt op de kaart van Portugal te bezoeken, de beroemde Kaap van Cabo de Roca en de fantastische Sintra.

Op 18 kilometer van de stad Sintra ligt Cape Cabo de Roca - het meest westelijke punt van Europa. Een stele die het punt markeert, een gezellig café en natuurlijk de vuurtoren zelf, die de schemering afsnijdt met fel licht.

De vuurtoren van Cape of Doom bevindt zich op een klif die 144 meter boven het niveau van de Atlantische Oceaan uittorent. Dit is de oudste vuurtoren in Portugal, de bouw begon in 1758 en werd voltooid in 1772.

Het laatste punt van reizen in mijn reisschema, maar niet in belang, is Lissabon. Zoals ik al schreef, veranderde de aardbeving van 1755 Lissabon in een lege pagina voor toekomstige architecten, waardoor bijna de ruïnes van de stad achterbleven, en de afstammelingen werkten prachtig, nieuwe kwartalen bouwen, volgens een schema dat alleen voor hen duidelijk was ... Daarom besloot ik om de meest herkenbare en win-win toeristische opties te bezoeken Attracties - een brug op 25 april en de tuibrug Vasco da Gama.

De brug op 25 april verbindt Lissabon op de noord (rechts) en zuid (links) oevers van de rivier de Taag.

De langste brug in Europa, de Vasco da Gama-brug, ziet er geweldig uit in alle weersomstandigheden. Een poging om het in al zijn glorie en lengte te fotograferen werd verborgen door de mistige rand van aanhoudende regen. De laatste avond van de reis stelde ons in staat om dit verlangen te vervullen, waardoor we een paar tientallen minuten de tijd gaven voor het fotograferen van een architectonisch meesterwerk.