Echte musketiers: wie ze waren

In 1611 vond de tragedie van Shakespeare's The Tempest plaats in Engeland. In hetzelfde jaar bevrijdde Kuzma Minin Moskou van de Polen. En ook de echte d'Artagnan werd geboren - Charles Ogier de Batz de Castelmore. Hoewel historici hier tot het einde niet zeker van zijn.

De Three Musketeers van Alexander Dumas hebben geen speciale introductie nodig. Een van de grootste avonturenromans werd gepubliceerd in 1844.
Dumas, sprekend over de vriendschap van de musketiers, leidt de helden door liefde en verraad, testen van loyaliteit. Literaire helden hadden echter echte prototypes.

D'Artagnan was inderdaad een militair en stierf tijdens de Frans-Nederlandse oorlog in de historische stad Maastricht. De musketiers van de koning bestonden ook. Deze militaire eenheid werd opgericht in 1622 en ontbonden in 1816, een paar jaar na de Franse revolutie. Porthos, Athos en Aramis waren ook zeer specifieke mensen, hoewel de helden van het boek slechts een zeer zwakke relatie hebben met de werkelijkheid. Het prototype van Athos was Armand de Siyèg d'Atos d'Otville, Portosa - Isaac de Porto en Aramisa - Henri d'Aramitz.

Dus werd Charles Ogier de Batz de Castelmore geboren in het kleine dorpje Lupiak in Gascogne in het zuidwesten van Frankrijk. Tegenwoordig is er in Lupiak een klein museum gewijd aan d'Artagnan, en wordt jaarlijks een festival gewijd aan de musketiers gehouden.

Illustratie voor de editie van 1898

In de jaren 3030 verhuisde d'Artagnan naar Parijs en slaagde erin zich bij de musketiers aan te sluiten, waarschijnlijk met de hulp van zijn oom Henri de Montesquieu. Tijdens zijn verblijf in de stad hield hij zich bezig met spionage in het belang van kardinaal Mazarin. Zijn vermogen om geheime missies uit te voeren trok al snel de aandacht van koning Lodewijk XIV. Hij begon geheime missies uit te voeren in het belang van de vorst.

3 april 1659 huwde d'Artagnan, zijn uitverkorene was Anna Charlotte de Shanlesi de Saint Croix. Het echtpaar had twee zonen, die ook musketiers werden. Helaas duurde het huwelijk niet lang en in 1665 gingen ze uit elkaar. Anna Charlotte de Shanlesi verhuisde naar het kasteel van Saint Croix, waar ze de rest van haar dagen zou doorbrengen. Trouwens, het paar trouwde in de kerk van het Chateau de Saint-Croix, afgebroken in Parijs in 1815. Nu vindt u in plaats daarvan het plein Saint-André-des-Arts.

Na een mislukt huwelijk concentreerde d'Artagnan zich op een militaire carrière, het beklimmen van de gelederen. D'Artagnan werd berucht in heel Frankrijk in verband met de arrestatie van minister van Financiën Nicolas Fouquet. Hij was een groot liefhebber van architectuur en zijn grootste aanwinst, het landgoed van Vaux-le-Viscount, was waarschijnlijk de eerste grote creatie van de Fransen in barokstijl. Louis XIV nam het kasteel echter in beslag en gooide Fouquet voor de rest van zijn leven in de gevangenis.

In 1667 werd d'Artagnan overgeplaatst naar de functie van kapitein-luitenant van de koninklijke musketiers, wat betekende dat hij eigenlijk de tweede persoon na de koning was. Hij was niet lang gouverneur van Lille en keerde toen terug naar het slagveld. Dus, d'Artagnan ging de Frans-Nederlandse oorlog in de jaren 1670 in.

Monument voor d'Artagnan

Op ongeveer zestig-jarige leeftijd stierf de huidige d'Artagnan, belegerend tegen de muren van de Nederlandse stad Maastricht. Het was 1673. Historici geloven dat d'Artagnan werd neergeschoten uit een musket. Zijn laatste toevluchtsoord is onbekend, maar waarschijnlijk ergens in de wallen die zich onder Maastricht bevinden.

De Memoires van Monsieur D'Artagnan inspireerden Alexander Dumas om een roman te schrijven. De echte Aramis en Porthos hadden een lang leven. Henri Aramitts had vier kinderen, en Porthos, Isaac de Porto, was een protestant die in 1617 in Pau werd gedoopt. In tegenstelling tot Athos trad Armand de Sieg d'Atos d'Otville in 1640 toe tot de musketiers, maar drie jaar later stierf hij in een duel.