Lissabon. Legenden, mythen en realiteiten van de oude stad

Het eerste dat opvalt bij het verlaten van de luchthaven in Lissabon zijn palmbomen en een blauwe lucht. Eind december vertrappelen we perplex, trekken onze sjaals en hoeden uit ... Uit de frisse lucht draait ons hoofd. En dan begrijp je dat je wilt glimlachen en genieten. Een prachtige stad, waarin het zo stil is, alsof het bedekt is met een onzichtbare transparante dop. Een gastvrije stad waar je altijd welkom bent en altijd klaar staat om te helpen. Een oude stad met straten die snel omhoog gaan, en enorme meeuwen die tussen de bloemen lopen in de winter ... Ik wacht al tien jaar op deze ontmoeting - precies zo veel is verstreken sinds het laatste bezoek.

We werden opgewacht door een medewerker van een bedrijf dat appartementen in het centrum verhuurt. 'Schrijf maar op hoe je het vliegveld uitkomt, ik ben hier', schreef hij aan de vooravond van onze reis. Zo was het. Een donkere, spraakzame Portugees met een sneeuwwitte glimlach pakte onze koffers op en reed constant in het Engels naar huis.

Tijdens het reizen, kletsen over het lokale leven. "We zijn luie mensen," zegt hij. Lacht in volle mond. Redenen. "We houden niet van werken. Maar wie houdt van? Maar we houden heel veel van gasten! Ik beloof je: je kunt naar elke Portugees komen, je helpen! We houden van wanneer we naar ons komen! En we verheugen ons wanneer de kinderen komen. Ze zullen opgroeien en terugkeren ! "

Hij sprak met zoveel trots over de bezienswaardigheden van de stad dat ik zelfs jaloers op hem was. Geweldig als !!! Trouwens, hij woont zelf op 25 km van Lissabon. Hij zegt dat wonen in het centrum duur is.

"Maar terroristen komen niet naar ons. Het land is arm, wat moeten ze hier doen ..." stelde hij ons gerust. En hij waarschuwde dat het grootste gevaar zakkenrollers zijn. Zelfs 50 euro is beter om niet te schitteren ... En nog beter om niet met een kaart te betalen. "Het is beter om vooraf geld op te nemen en contant te betalen," zei hij. Scrimmers slapen niet ...

Ons appartement verdient een apart onderwerp. Het is gelegen in een historisch oud huis, in het centrum. Kosten - ongeveer 100 euro voor vier. Klein en comfortabel. "Als je bevriest, is hier een verwarming voor jou", zegt de eigenaar. Nou ja, ze kennen de kou niet en er is geen centrale verwarming. En dan - rrraz - en hij zet een fles lokale wijn. "Dit is voor jou!". Nice))

En dit is het uitzicht vanuit het raam :)

Hier hebben we gewoond :)

Het leven is al in volle gang op het plein. Muzikanten, toeristen en locals - dat is het!

Lissabon is een van de oudste steden ter wereld en de oudste stad in West-Europa, eeuwen voorbij de leeftijd van moderne Europese hoofdsteden als Londen, Parijs. Je kunt hier lange tijd naar historische plekken gaan :)

Bijvoorbeeld de kerk van San Domingos, waar we in de buurt woonden. Het werd gebouwd in 1241. En in 1536 werd de Inquisitie officieel in Portugal gevestigd. De rechtbanken zaten in de kerk en vlak bij het plein werden de zinnen uitgevoerd. Van 1536 tot 1821 werden 355 mannen en 221 vrouwen levend verbrand in Lissabon, 6.005 mannen en 4.910 vrouwen werden gemarteld, 706 mannen en 546 vrouwen stierven in de Inquisition Prison ...

En in de 20e eeuw was er een brand. In 1959 brandde het interieur van de kerk van San Domingos op de grond, en het zwarte marmer dat werd gebruikt om de kerk te versieren, kreeg een bloedrode tint van het vuur. Nu is de kerk hersteld.

Maar de rechtbanken van de Inquisitie zijn niet de enige nachtmerrie-evenementen die hier plaatsvonden. Voor de Joden die in Lissabon woonden, is deze plek bijzonder. Het begon allemaal met het feit dat op 19 maart 1497 een decreet werd ondertekend over de doop van de gehele Joodse bevolking van de staat. Tienduizenden joden werden gevangengezet in de kampen, ze werden gedwongen gedoopt en pas daarna werden ze tot volle burgers van Portugal verklaard.

Christenen waren niet erg goed met de "nieuwe christenen" - dit is hoe deze Joden werden gedoopt. En op een dag, op 19 april 1506, ontstond er een geschil in de kerk van San Domingos. Tijdens de avond van Pasen, viel de straal op het gezicht van Christus. Het werd als een wonder beschouwd. Maar een van de "nieuwe christenen" zei dat het gewoon het licht was van de ondergaande zon. Er volgde een gevecht. De ruzie werd uit de kerk de straat op gesleept en daar doodgeslagen. Daar begon het allemaal mee. En toen, op initiatief van de adel, werden Joden aangevallen door matrozen van de schepen die in de haven van Lissabon stonden. De pogrom duurde enkele dagen. Twee tot vijfduizend mensen werden gedood.

Het brutale volk begon de Portugezen aan te vallen en de pogrom stopte pas na de dood van de koninklijke schutter, die niets met het Jodendom te maken had. Toen strafte koning Manuel de aanstichters en deelnemers van de Portugezen zwaar ...

In 2006 vroeg de Joodse gemeenschap om een herdenkingsteken voor de 500 jaar oude tragedie. En op 22 april 2008 werd het monument onthuld.

En we gaan verder. Prachtige compositie in de buurt van de metro :) Er zijn zoveel sluizen :) Het is zo geïnstalleerd dat mensen geen sloten aan bruggen hangen :)

Een koe. Onthoud dit teken iedereen die naar Lissabon gaat. Een koe is een identificatiemerk van een kleine winkel die veel heel verschillende coole dingen verkoopt. Ik heb daar een heleboel geschenken gekocht :)

Praça do Comércio - het hart van Lissabon en het marktplein. Voor de verwoestende tsunami was er een koninklijk paleis. Hier hebben we 2017 ontmoet!

Er zijn veel souvenirs in Lissabon. Het lijkt mij het meest optimale souvenir - dit zijn de tegels. Ze zien er mooi uit en er worden veel verschillende opties aangeboden.

Een van de meest opvallende bezienswaardigheden van Lissabon is de Santa Justa-lift. De bouw van de lift begon in 1898 en eindigde in 1901. Santa Justa werd een jaar later officieel geopend voor het publiek, op 10 juli 1902. Op die dag, zeggen ze, viel het weer op de stad, maar niets beïnvloedde de nieuwsgierigheid van burgers. Aanvankelijk werden de liftcabines aangedreven door stoom, en sinds november 1907 schakelde de lift over op elektriciteit. De toren stijgt 45 meter, de lift stijgt 30 naar het eerste observatiedek, van waar de brug de lift verbindt met het plein. Toegegeven, de wachtrij is enorm. Iedereen is geïnteresseerd!

Maar degenen die niet willen staan, kunnen zelfstandig naar het bovenste deel van de stad klimmen en naar het observatiedek gaan. Laten we rondgaan :)

En hier zijn we op de uitkijk :) Hier is het, de stad met rode daken! :)

Je kunt hier met zo'n lift naar beneden. Hij is oud, hij is honderd jaar oud!

Net als in andere Europese steden worden in de winter overal kastanjes geroosterd. Maar ik merkte dat ze in Lissabon in zout worden gebakken. Blijkbaar was het handiger om schoon te maken.

Jeronimos-klooster ... Zijn verhaal is als volgt. Koning Manuel I vroeg de paus toestemming om een groot klooster te bouwen in dankbaarheid aan de Maagd Maria voor de succesvolle reis van Vasco da Gama naar India. Het verzoek werd ingewilligd en in 1501 werd begonnen met de bouw van de opbrengst van de verkoop van specerijen en schatten uit Afrika, Azië en Zuid-Amerika ...

Opgericht door Henry de Navigator tijdens het tijdperk van de Grote Geografische Ontdekkingen, werd het klooster het laatste toevluchtsoord van Vasco da Gama, de koningen van Manuel I en Juan III, evenals andere belangrijke mensen, en wordt het beschouwd als een van de zeven wonderen van Portugal.

De bouw van het Jeronimos-klooster duurde bijna 100 jaar. Verrassend genoeg heeft het Jeronimos-klooster de aardbeving van 1755 overleefd ... Het is open voor het publiek.

Van het klooster naar de Belem-toren - ongeveer 15 minuten lopen. Toen we aankwamen, ging de zon onder. Wat een prachtige zonsondergang!

En hier is ze. Onvergetelijk. Het kasteel van Torre de Belem is een symbool geworden van het tijdperk van de grote geografische ontdekkingen van Portugal en het embleem van de hoofdstad Lissabon. De toren werd gebouwd om de ingang van de haven te beschermen. Schepen die vertrekken voor lange reizen vertrokken vanaf hier ... Torre de Belem wordt ook genoemd als een van de zeven wonderen van Portugal en staat op de werelderfgoedlijst van UNESCO.

En we keren terug naar de stad. Het centrum ligt op ongeveer 20 minuten.

Een korte wandeling door de avond Lissabon.

En we staan weer op ons plein. 'S Avonds begon de handel in volle gang. Wat is er gewoon niet) Heb glühwein geprobeerd :)

Ze zeggen dat verslaafden zich verzamelen op dit plein en aanbieden om iedereen te injecteren. We zagen niets van dat soort, hoewel we hier woonden en regelmatig gingen. Het is altijd leuk en levendig :))

Je kunt lang over Lissabon praten, maar ik zal hier nu stoppen :) Ik probeerde niet het grootste aantal foto's bij te houden :) Trouwens, tussen de Europese hoofdsteden waar ik in zat, neemt Lissabon een eervolle derde plaats in na Londen en Rome :)