Ontoegankelijk Snezhnogorsk: het dorp van energie-ingenieurs, van waaruit bewoners vertrekken

Ooit reisden bouwers en ingenieurs uit het hele land naar Snezhnogorsk, maar tegenwoordig smelt de bevolking voor onze ogen, omdat het steeds moeilijker wordt om in een klein dorp in het verre noorden te wonen. Maar Snezhnogorsk werd helemaal niet gebouwd voor de ontwikkeling van olie- en gasafzettingen of unieke ertsmineralen, zoals de meeste bewoonde plaatsen in het noorden van ons land, maar voor de oprichting van een uniek hydro-elektrisch station. Deze structuur is een van de meest noordelijke op onze planeet, en gezien het feit dat we het in ongelooflijk moeilijke klimatologische en geologische omstandigheden hebben gebouwd, kan het Ust-Khantai waterkrachtstation een echt wonder worden genoemd.

Het hydro-elektrische station bevindt zich in het noorden van het Krasnoyarsk-gebied, aan de rivier de Khantayka, de rechter zijrivier van de Yenisei. Na de bouw van de dam op de rivier, werd een groot Khantai-reservoir gevormd met een oppervlakte van 2.230 vierkante meter. km. Dit is een zeer pittoresk reservoir, waar veel waardevolle vissoorten leven, waaronder houtskool, taimen, witvis en een zeer zeldzame Siberische steur.

Een waterkrachtcentrale in zo'n afgelegen en dunbevolkte regio was nodig voor één doel - Norilsk, dat 160 kilometer ten noorden van Snezhnogorsk ligt. De ontwikkeling van waardevolle afzettingen van koper-nikkelertsen, de werking van concentratie-installaties en een metallurgische fabriek vereiste een enorme hoeveelheid energie, die alleen kon worden verkregen met behulp van een hydro-elektrisch station.

De werkzaamheden voor de bouw van de dam begonnen in de verre 1963. Het dorp Snezhnogorsk, bestaande uit het waterkrachtstation, werd helemaal opnieuw gebouwd. Werknemers werkten in het barre subarctische klimaat, toen de wintertemperaturen vaak onder de 40 ° C daalden en sneeuw op het dak viel. De dam werd voltooid in 1970, hoewel het waterkrachtstation pas in 1975 met zijn volwaardige werkzaamheden begon. De dam op de Khantayka-rivier bestaat uit drie secties: een 72 meter hoge geulrotsdam en twee steen-aarde dammen. De totale lengte van deze dammen is meer dan 4,8 kilometer. De totale capaciteit van 7 hydraulische units geïnstalleerd op het station is 460 MW. Momenteel is het station bezig met het upgraden van apparatuur, inclusief de vervanging van hydraulische units, waarna de capaciteit met 50 MW zal toenemen.

De bevolking van Snezhnogorsk bereikte tijdens de bouw bijna 10.000 mensen. Maar nadat de dam was voltooid, begonnen bouwers en hun families geleidelijk Snezhnogorsk te verlaten en vandaag wonen er niet meer dan 1000 mensen op deze ontoegankelijke plaats. De stad heeft geen landtransportverbindingen met Norilsk of andere naburige nederzettingen, hoewel het officieel deel uitmaakt van de stad Norilsk. De moeilijke omstandigheden in het noorden, het gebrek aan noodzakelijke sociale voorzieningen en transportisolatie leidden ertoe dat bewoners Snezhnogorsk begonnen te verlaten.